آيه (4)        

ƒكَلّا سَيَعْلَمُونَ
 
ترجمه :
4. چنين نيست، زود باشد كه بدانند[1] .
 
 
تفسير :
]تمام افراد هنگام احتضار، اميرالمؤمنين را مى‌بينند[
(كَلّا) اين اختلاف باقى نمى‌ماند به زودى زود (سَيَعْلَمُونَ) همان حال احتضار كه اميرالمومنين 7 بالاى سر آن‌ها حاضر مى‌شود و دستور به ملك الموت مى‌دهد كه اين دوست من است، به راحتى قبض روح او را بكن يا دشمن من است به سختى جان او را بگير[2] ، چنانچه به حارث همدانى[3]  فرمود: من بالاى سر هر محتضر
 
حاضر هستم :
يا حارِ هَمْدانَ مَنْ يَمُتْ يَرَني         مِنْ مُومِنٍ أوْ مُنافِقٍ قُبُلاً[4]
 
و مرگ نزديك‌ترين چيز است به انسان و پرده از چشم محتضر برداشته مى‌شود و جاى خود را در بهشت يا جهنم مى‌بيند و ملائكه رحمت يا عذاب را مشاهده مى‌كند بر او معلوم مى‌شود، لذا تعبير به «سَيَعْلَمُون» فرمود كه سين از براى نزديك است.
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: نه چنان است، به زودى خواهند دانست.
[2] .  ر.ك: امالى مفيد: ص6؛ بشارة المصطفى: ص22 و بحار الأنوار: ج6، ص179، ضمن ح7.
[3] . حارث بن أعوَر هَمدانى از فقيهان كوفه و اصحاب اهل معرفت حضرت اميرمؤمنان7 بود. درشهر كوفه مى‌زيست و ميان فقيهان از همه اعلم بود. از اميرالمومنين 7 روايت مى‌نمود.
[4] .  اى حارث هَمدانى، هر كه بميرد، بى‌ترديد مرا خواهد ديد؛ چه مؤمن باشد، چه منافق. توضيحاينكه سيد حميرى براساس اين روايت شعر مذكور را سروده است . ر. ك: ديوان امام على: ص 352و بحار الأنوار: ج6، ب7، ص180.