صبحدم پيك مسيحا دم جانان آمد *** گفت برخيز كه آرامِ دم وجان آمد
اين نسيم ملكوتى ز كدامين چمن است *** كه چو انفاس سحر غاليه افشان آمد
مى كند مرغ سحر زمزمه بر شاخه گل *** كه ز نرجس ثمرى پاك به دوران آمد
سحر از پرده نشينان حريم ملكوت *** نغمه برخاست كه آن خسرو خوبان آمد
خفتگان را رسد اين طرفه بشارت ز سروش *** كه سحرگاه شب نيمه شعبان آمد
چهره، اى زُهره بپوشان كه ز بام ملكوت *** زهره فاطمه با چهره تابان آمد
شهسواريست كه با صولت وشمشير علىّ (عليه السلام) *** از پى كشتن كفّار به ميدان آمد
مظهر صلح حسن (عليه السلام) اوست كه وجه حسن *** پى آرامش دل هاى پريشان آمد
آن كه اندر رگ او خون حسين بن علىّ است *** پى خونخواهى سالار شهيدان آمد
در ره زهد وعبادت چو علىّ بن حسين *** پى خونخواهى سالار شهيدان آمد
علم باقر (عليه السلام) همه در اوست كه با مثل علم *** رهبر جامعه بى سر وسامان آمد
تا ز ناپاك كند مذهب صادق (عليه السلام) را پاك *** با دلى روشن وآكنده ز ايمان آمد
همچو كاظم كه بود قبله حاجات ومراد *** دردمندان جهان را پى درمان آمد
چون رضا تا كه كند تكيه بر او رنگِ علوم *** وارث افسر سلطان خراسان آمد
اوست سرچشمه تقوى وفضيلت چو جواد (عليه السلام) *** منبع فيض وجوانمردى واحسان آمد
هادى وادى حق كز پى ارشاد بشر *** با چراغ خرد ودانش وعرفان آمد
يادگار حسن عسكرى (عليه السلام) پاك سرشت *** كه جهان را كند از عدل گلستان آمد
قائم آل محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم) شه اقليم وجود *** كه به فرماندهى عالم امكان آمد
اى شه منتظر از منتظران چهره مپوش *** كه دگر جان به لب از محنت هجران آمد
همه گويند كه مفتاح فرج صبر بود *** صبر نَتْوان كه دگر عمر به پايان آمد(12)
پاورقی:
(12) اشعار از شاعر محترم: مرحوم دكتر قاسم رسا (ره).