حوادث ظهور وخروج نور

(زمان خواندن: 2 - 4 دقیقه)

 حضرت باقرالعلوم عليه السلام به بعضى از دوستان خود فرمود: دست از پا خطا نكنيد ومشغول انجام وظايف خود باشيد تا زمانى كه علائم ونشانه هائى كه برايت مطرح مى كنم آشكار شود.(10)
قبل از ظهور امام زمان عليه السلام بين مردم يك درگيرى وسيعى انجام خواهد شد وجمع بسيارى كشته مى شوند، بعد از آن شخصى به عنوان سُفيانى، لشكرى را متشكّل از هفتاد هزار مرد جنگى ومسلّح، به سوى كوفه بسيج مى كند ودر نتيجه آن خونريزى وغارت اموال ونفوس بسيارى رُخ مى دهد.
در همين بين، لشكرى از سمت خراسان با در دست داشتن پرچم هاى مخصوصى حركت مى كنند كه در بين آن ها تعدادى از ياران امام زمان عليه السلام نيز وجود دارد.
سپس لشكر خراسانى با لشكر سفيانى در بين شهر حيره وكوفه با يكديگر درگير مى شوند.
سپس سفيان متوجّه خواهد شد كه مهدى موعود عليه السلام ظهور كرده است وآن حضرت در حال حركت به سوى مكّه مى باشد، به همين جهت گروه عظيمى را جهت تعقيب آن حضرت روانه مى كند.
پس چون لشكر سفيانى هنگامى كه در محلّى به نام بيداء - بين مكّه ومدينه - برسند وفرود آيند، ندائى از آسمان به زمين خطاب مى شود كه: تمامى نيروهاى سفيانى را به جز سه نفر در خود فرو بِبَر، كه اثرى از آن ها باقى نباشد.
و امّا آن سه نفر را خداوند متعال، صورت هايشان را به پشت بر مى گرداند وبه صورت وقيافه سگ در مى آيند ومسخ مى شوند.
سپس در يك چنين زمانى حضرت ولىّ عصر، امام زمان عليه السلام در كنار كعبه الهى قرار گرفته وبر ديوار آن تكيه زده وبه اهل زمين خطاب مى نمايد ومى فرمايد:
اى مردم! ما براى يارى دين خدا آمده ايم وهركس مايل باشد، مى تواند به گروه ما بپيوندد.
و به دنباله آن مى افزايد: ما اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه وآله هستيم؛ واز هر فردى نسبت به خداوند متعال ورسولش نزديك تر واولى تر مى باشيم، پس هركس بخواهد كه نسبت به حضرت آدم، نوح وابراهيم؛ وهمچنين نسبت به تمامى پيامبران الهى، حتّى حضرت محمّد صلوات اللّه عليهم با من مذاكره واحتجاج كند، آماده ام.
پس از آن، مى فرمايد: آيا خداوند متعال در قرآن نفرموده است: (إنَّ اللّهَ اصْطَفى آدَمَ ونُوحاً وآلَ إبْراهى م وآلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمينَ ذُريَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضِ وَاللّهُ سَميعٌ عَليمٌ).(11)
من تداوم بخش وخلف آدم ونوح هستم، من برگزيده ابراهيم ومحمّد صلوات اللّه عليهم هستم، هر كه مى خواهد پيرامون قرآن ويا پيرامون سنّت حضرت رسول اكرم صلى الله عليه وآله با من احتجاج ومناظره نمايد، آماده ام؛ چون از هركس ديگرى به آن ها نزديك تر وبه آن ها آشناتر هستم.
بعد از آن، در ادامه فرمايشات خود مى افزايد: آن هائى كه كلام مرا شنيدند ومتوجّه شدند، خداوند آن ها را هدايت نمايد.
ضمناً شنوندگان حاضر، اين مطالب ومسايل را به ديگران كه غايب هستند گزارش دهند....
امام محمّد باقر عليه السلام فرمود: در چنين موقعيّتى خداوند متعال اصحاب وياران حضرت حجّت عليه السلام را كه تعداد آن ها سيصد وسيزده نفر مى باشند، جمعشان مى نمايد، همان طورى كه در قرآن چنين فرموده است:
(أيْنَما تَكُونُوا يَاءتِ بِكُمُ اللّهُ جَميعا إنَّ اللّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ).(12)
سپس اين تعداد افراد با امام زمان عليه السلام بيعت مى كنند؛ وعهد وميثاق حضرت رسول صلى الله عليه وآله نزد اوست كه از پيامبران يكى از پس ديگرى به إرث نهاده شده است.
حضرت باقر العلوم عليه السلام در پايان افزود: امام زمان عليه السلام از فرزندان حسين بن علىّ عليهماالسلام مى باشد كه خداوند متعال قضيّه قيام آن حضرت را در يك شب تنظيم واصلاح مى نمايد ونام مبارك وگرامى او همانند نام جدّش رسول خدا صلى الله عليه وآله خواهد بود.(13)

 

پاورقی:

(10) علائم ونشانه هائى از غيبت وظهور منجى عالم بشريّت، حضرت بقيّة اللّه الا عظم - روحى وارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء، عجّل اللّه فى فرجه الشّريف - مى باشد كه هر كدام نياز به توضيح وتشريح دارد كه بايد به كتابهاى مربوطه ارجاع شود. ضمنا حديث بسيار طولانى بود كه به قطعه هائى از ترجمه آن اكتفا شد.
(11) سوره آل عمران: آيه 33 و34.
(12) سوره بقرة: آيه 148.
(13) اختصاص شيخ مفيد: ص 255 257، بحارالا نوار: ج 52، ص 305، ح 78.