نام او فاطمه است.فاطمه وصفی است از مصدر فطم.و فطم در لغت عرب بمعنی بریدن، قطع کردن و جدا شدن آمده است.این صیغه که بر وزن فاعل معنی مفعولی می‏دهد، به معنی بریده و جدا شده است.

فاطمه از چه چیز جدا شده است؟ در کتاب‏های شیعه و سنی روایتی می‏بینیم که پیغمبر فرمود او را فاطمه نامیدند، چون خود و شیعیان او از آتش دوزخ بریده ‏اند (1) مجلسی از عیون اخبار الرضا و او باسناد خویش از علی بن موسی الرضا و محمد بن علی (ع) و آنان از مامون و او از هارون و او از مهدی و او به سند خویش از ابن عباس روایت کنند که: وی از معاویه پرسید می‏دانی چرا فاطمه را فاطمه نامیدند؟ گفت نه!ابن عباس گفت چون او و شیعیان او به دوزخ نمی‏روند (2) فتال نیشابوری ضمن حدیثی از امام صادق آورده است که چون از بدی‏ ها بریده شد او را فاطمه نامیده ‏اند (3) بدین مضمون روایت‏ های دیگر هم آمده است آنچنان که برای صیغه وصفی نیز معناهای دیگر جز آنچه نوشتیم ضبط کرده ‏اند. (4)
__________________________________
1. بحار ص 18 ج 43 از امالی شیخ طوسی.نسائی، حافظ ابو القاسم دمشقی و جمعی دیگر این حدیث را ضبط کرده‏اند (الصواعق المحرقه ص 160) .
2. بحار ص 12 ج 43.
3. روضة الواعظین ص 148
4. بحار ص 12.

نوشتن دیدگاه