مسأله عقيده به ظهور مصلحى جهانى در پايان دنيا امرى عمومى وهمگانى است، واختصاص به هيچ قوم وملّتى ندارد. سر منشأ اين اعتقاد كهن وريشه دار، علاوه بر اشتياق درونى وميل باطنى هر انسان ـ كه به طور طبيعى خواهان حكومت حقّ وعدل، وبرقرارى نظام صلح وامنيّت در سرتاسر جهان است ـ نويدهاى بى شائبه پيامبران الهى در طول تاريخ بشريّت به مردم مؤمن وآزادى خواه جهان است.
تمام پيامبران بزرگ الهى در دوران مأموريّت الهى خود به عنوان جزيى از رسالت خويش به مردم وعده داده اند كه در آخر الزمان ودر پايان روزگار، يك مصلح بزرگ جهانى ظهور خواهد نمود ومردمان جهان را از ظلم ظالمان وستم ستمگران نجات خواهد داد وفساد، بى دينى وبى عدالتى را در تمام جهان ريشه كن خواهد ساخت وسراسر جهان را پر از عدل وداد خواهد كرد.