فضيلت تعقيب نماز

تا آخر و چون فارغ شدى از نماز شروع مى كنى به خواندن تعقيب كه تاءكيد و امر بسيار به آن شده و حق تعالى فرموده :

فَاِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَاِلى رَبِّكَ فَارْغَبْ
و چون فراغت يافتى به عبادت كوش و بسوى پروردگارت بگراى

و روايت شده در تفسير آيه يعنى چون فارغ شوى از نماز خود را به تعب انداز در دعا و بسوى پروردگار خود رغبت كن و حاجات خود را از او بطلب و اميد خود را از غير او قطع كن و از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه هر كه از شما فارغ گردد از نماز پس بايد دستها را بلند كند بسوى آسمان و خود را به تعب افكند در دُعا، و از روايات استفاده شده كه تعقيب زياد كننده روزى است و مؤ من در نماز است و ثواب نماز دارد مادام كه به ذكر حق تعالى مشغول است و دعا بعد از نماز واجب بهتر است از نماز سُنّت و علامه مجلسى ره فرموده كه تعقيب ظاهرش آن است كه قرآن و دعا و ذكر كه متّصل باشد به نماز عرفاً تعقيب مى باشد و لكن افضل آن است كه با وضو باشد و نشسته باشد رو به قبله و بهتر آن است كه برطريق تشهّد نشسته باشد و سخن نگويد در اثناى تعقيب خصوصاً در تعقيب نماز شام و بعضى گفته اند كه جميع شرايط نماز را در تعقيب رعايت كنند و ظاهر آن است كه به هر حالى كه بعد از نماز مشغول قرآن و ذكر و دعا باشد ثواب تعقيب فى الجمله داشته باشد اگر چه در راه رفتن باشد مؤ لّف گويد كه از ائمّه اطهارعليهم السلام دعاهاى بسيار براى دين و دنيا در تعقيب نمازها وارد شده و چون اشرف عبادات بدنيه نماز است و تعقيبات ماثوره را در تكميل نمازها مدخليتى عظيم است و ايضاً موجب رفع درجات و حَطّ سيّئات و حُصول مطالب و حاجات مى گردد بخاطر داعى رسيد كه جمله اى از آنها را دراين رساله ايرادكنم و نقل كنم اكثر آن را از كتاب بحار و مقباس علامه مجلسى عطراللَّهُ مَرْقَدَهُ الشَّريف پس گوئيم تعقيبات بر دو قسم است تعقيبات مشتركه و تعقيبات مختصّه .