فَما ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ

ترجمه :
87. پس چه گمان برده‌ايد به پروردگار عالمين[1] .
           
تفسير :
مسلّماً يقين به الوهيت اين اصنام نداريد فقط يك گمانى بيش نيست، چنانچه مى‌فرمايد: (وَ ما لَهُمْ بِذلِکَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلّا يَظُنُّونَ)[2] ، پس گمان شما  چيست به پروردگار عالمين كه مى‌دانيد خالق جميع آسمان‌ها و زمين و خالق شماها و آنچه در زمين و آسمان است و نازل كننده باران و اخراج ثمرات و غير اين‌ها اوست و بس؟ چنانچه به جميع اين‌ها اقرار داريد چه سبب شده كه براى او شريك قرار داده‌ايد آن‌هم اصنامى كه خود مى‌تراشيد و هيچ شعور و ادراكى ندارند لايضرّ و لا ينفع هستند و قدرت بر حفظ خود هم ندارند؟

[1] .  ترجمه ديگر: پس گمانتان به پروردگار جهانيان چيست؟
[2] .  آن‌ها بر اين دعوى هيچ دليل و دانشى ندارند. آن‌ها فقط گمان و خيال مى‌كنند. سورهجاثيه: آيه 24.