85سال پیش یک ماجرای عادی در نزدیکی بیت المقدس برای سربازان انگلیسی شرکت کننده در جنگ جهانی اول رخ می دهد که 6سال پس از آن دارای اهمیت ویژه ای می شود که کلیسای اورتدکس بریتانیا را دچار چالش جدی می نماید.
این چالش منجر به آن می شود که اسقف اعظم انگلیس دستور محرمانه ای صادر و درصدد تحریف حقیقتی نورانی شود اما از آنجا که خورشید پشت ابر نیز جهان را روشن می سازد و غیبتش دائمی نخواهد بود 12سال پس از این اکتشاف ماجرای لوح نقره در دو روزنامه چاپ لندن و هند منتشر می شود.
این ماجرا که مربوط به توسل حضرت سلیمان علیه السلام به پنج تن آل عبا را مستندا حکایت می کند این گونه آغاز می شود که :
"در جنگ جهانی اول (1916 میلادی) هنگامی كه عده ای از سربازان انگلیسی در چند كیلومتری بیت المقدّس مشغول سنگرگیری و حمله بودند، در دهكده كوچكی به نام "اونتره" یك نقره پیدا كردند كه حاشیه اش به جواهرات گران بها مرصع و در وسطش، خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود و چون آن را نزد فرمانده خود، "میجر ـ ای ـ ان ـ گریندل" بردند، هر چه كوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد ولی دریافت كه این نوشته به زبان و خطی بسیار قدیمی است و بالأخره این لوح، به وسیله وی دست به دست گردید تا به سرپرست ارتش بریتانیا "لیفتو نانت" و "گلدستون" رسید و ایشان هم آن را به دست باستانشناسان بریتانیا سپردند.
پس از پایان جنگ (1918 میلادی) درباره لوح مذكور به تحقیق و بررسی پرداختند و كمیته ای تشكیل دادند كه اساتید شناخت زبان های باستانی بریتانیا، آمریكا، فرانسه، آلمان و سایر كشورهای اروپایی، عضو آن كمیته بودند.
پس از چند ماه بررسی و تحقیق در سوم ژانویه 1920 میلادی یعنی 6سال بعد ازکشف این کتیبه باستانی و ارزشمند معلوم شد كه این لوح مقدسی است به نام "لوح سلیمانی" و سخنانی از حضرت سلیمان را در بر دارد كه به الفاظ عبرانی قدیم، نگارش یافته است که ترجمه آن به این شرح است :
الله
احمد ایلی
باهتول حاسن
حاسین
یاه احمد! مقذا = ای احمد! به فریادم رس
یا ایلی! انصطاه = یا علی! مرا مددی فرمای
یاه باهتول! اكاشئی = ای بتول! نظر مرحمت فرمای
یاه حاسن! اضو مظع = ای حسن! كرم فرمای
یاه حاسین! بارفو = یا حسین! خوشی بخش
امو سلیمان صوه عئخب زالهلاد اقتا = این سلیمان اكنون به این پنج بزرگوار استغاثه می كند
بذات الله كم ایلی = و علی قدرة الله است
پس از این کشف بزرگ کمیته تصمیم می گیرد برای نمایش این لوح مقدس آن را برای تماشای عموم به موزه پادشاهی انگلستان انتقال و درمعرض دید مردم قرار گیرد،اما نامه ای محرمانه موجب می شود تا این امر سال ها به تاخیر بیافتد.
این مخفی کاری زمانی وقوع می یابدکه این خبر به اسقف اعظم انگلستان (lord bishop) رسید و او فرمان محرمانه ای به كمیته نوشت كه خلاصه آن به این شرح است:
" اگر این لوح در موزه گذاشته شود و در دید مردم قرار گیرد، اساس مسیحیت متزلزل خواهد شد و سرانجام خود مسیحیان، جنازه مسیحیت را بر دوش بلند نموده ، در قبر فراموشی دفن خواهند كرد. لذا بهتر آن است كه لوح مذكور در رازخانه كلیسای انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سرّ، كسی آن را نبیند."
همین نامه منجر می شود تا سال 1926یعنی 12سال پس ازکشف لوح مقدس ازنگاه جویندگان حقیقت بازماند ولی به دلیل تاثیرات شگرف لوح در تعدادی از اعضای کمیته مذکور موضوع کشف و نمایش لوح به اطلاع مردم می رسد و تعدادی از روزنامه های آن زمان در انگلیس و هند اقدام به انتشار این خبر می نمایند.
دو مسیحی عضو کمیته در اثر تاثیرات لوح مذکور به اسلام گرایش پیدا کرده و با تغییر دین ، شیعه را به عنوان مذهب خود برگزیده و نام خود را به فضل حسین و کرم حسین تغییر می دهند.