فرقه ضاله وهابیت در شبکه های ماهواره ای خود در ایام شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) به صورت مستمر این جمله را بیان می کنند که امیرالمونین(علیه السلام) دختر خود (ام کلثوم) را به عقد عمر ابن خطاب در آورده است و این امکان ندارد که عمر جزو قاتلین حضرت زهرا (سلام الله علیها) باشد چرا که اگر این گونه بود هرگز حضرت امیر(علیه السلام) دختر خود را به قاتل همسرش نمی داد.
جریان وهابیت با ایجاد فامیلی بین امیرالمومنین (علیه السلام) و عمر ابن خطاب تلاش دارد تا وی را از دست داشتن در شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) مبرا کند حال آن که تحریف کنندگان تاریخ این جا تنها از یک شباهت اسمی سواستفاده می کنند.
این درست است که عمر ابن خطاب با دختری به نام ام کلثوم ازدواج کرده است اما آن دختر نه دختر امیرالمونین (علیه السلام) است نه دختر حضرت زهرا (سلام الله علیها) و این یک خلط تاریخی است که از سوی وهابیت صورت گرفته است.
ام کلثومی که به عقد عمر درآمده است دختر اسماء بنت عمیس و ابی بکر بوده که پس از مرگ ابی بکر تحت تکفل امیرالمومنین (علیه السلام) قرار گرفته است.
محى الدین نووى، مهم ترین شارح صحیح مسلم در کتاب تهذیب الاسماء مى‌گوید عمر با امّ‌كلثوم دختر ابوبکر ازدواج کرده است! (1) البته این موضوع به تایید مورخین و نسب شناسان شیعی چون آیت الله نجفی مرعشی نیز آمده است.
ایشان می فرمایند:« اسماء با ابوبكر ازدواج كرده و چند فرزند براى او آورد كه از جمله آن‌ها امّ‌كلثوم است؛ كه امیرمؤمنان (علیه السلام) او را بزرگ كرده و خلیفه دوم نیز با او ازدواج كرد؛ او دختر خوانده حضرت و مانند یكى از دختران ایشان بود؛ و آن حضرت محمد را پسر خویش و امّ‌كلثوم را دختر خویش خطاب مى كردند؛ و به همین سبب عده اى از محدثین و مورخین به توهم افتاده‌اند؛ و این اشتباه، مشابهات بسیار دارد كه منشا آن‌ها اشتراك در اسم یا وصف بوده است؛ و پس از مردن ابوبكر، امیرمؤمنان (علیه السلام) با اسماء ازدواج كردند.»(2)
امیرالمونین علی (علیه السلام) دو دختر خود را به عقد دو برادر زاده اش در آورده است. زینب کبری (سلام الله علیها) به عقد عبدالله ابن جعفر و ام کلثوم (سلام الله علیها) به عقد محمد ابن جعفر در آمده است.
اسـمـاء دخـتـر عـُمـَیـس ، از زنـان مـؤمـن و گرانقدرى است که نام او به نیکى در تاریخ اسلام مى درخـشـد. او از اولیـن ایـمـان آورنـدگـان بـه پـیـامـبـر (صلی الله علیه وآله) بـود.
اسماء خواهر میمونه -همسر پیامبر- بود. اسماء همسر جعفر بن ابیطالب بود و با او به حبشه هجرت کرد.
یک سال پـس از بازگـشـت از حبشه ، جنگ موته رخ داد، جعفر بن ابى طالب ، شوهر اسما به عنوان فرمانده سپاه به جبهه رفت و شهید شد. بعد از شهادت جعفر، این بانو به امر رسول خدا با ابوبکر ازدواج کرد و از او فـرزنـدى آورد بـه نـام مـحـمـد بن ابى بکر کـه از شـیعیان خاص و حوّاریون حضرت على (علیه السلام) بود. دیگر فرزند اسماء از ابوبکر دختری است به نام ام کلثوم که بعدها به عقد عمرابن خطاب درآمده است.
در دوران ابوبکـر، بـا ایـن که اسـمـا هـمـسـر ابـوبـکـر بـود، ولى بـه دلیـل ایـمـان و علاقه به اهل بیت ، رابطه اش را با آنان قطع نکرد و همدم و مونس حضرت زهرا (علیه السلام) بود و توطئه هاى سرّى حکومت علیه امام را به اطلاع ایشان مى رساند. پس از مرگ ابوبکر، اسما به عقد ازدواج امام على (علیه السلام) درآمد.
*****************************
1- النووی، أبو زكریا محیی الدین یحیى بن شرف بن مری (متوفای676 هـ)، تهذیب الأسماء واللغات، ج 2، ص630، رقم: 1224، تحقیق: مكتب البحوث والدراسات، ناشر: دارالفكر - بیروت، الطبعة: الأولى، 1996م.
2- المرعشی النجفی، آیة الله السید شهاب الدین (متوفای 1369ش)، شرح إحقاق الحق وإزهاق الباطل، ج 30 ص 315 اشر: منشورات مكتبة آیة الله العظمى المرعشی النجفی ـ قم

ارسالی توسط آقای سید هادی مهدوی