صحابه

رسول گرامي اسلام صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله وقتي مي‏خواست بري فتح مكّه حركت كند يكي از أصحاب به نام «حاطب بن أبي بلتعه» نامه‏ي بري بعض از مشركين آنجا نوشت و همراه زني مشرك آن را فرستاد. رسول خدا صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله امير المؤمنين عليه‏السلام و زبير و أبو مرثد را فرستاد و فرمود: «انطلقوا حتّي تأتوا «روضة خاخ» فانّ بها امرأة من المشركين معها صحيفة من حاطب بن أبي بلتعة إلي المشركين». يعني برويد تا «روضه خاخ» كه در آنجا زني از مشركين مي‏باشد كه با او نامه‏ي از حاطب بن أبي بلتعه به مشركين است. علي عليه‏السلام در ادامه مي‏فرمايد: ما وقتي به او رسيديم گفتيم: نامه‏ي كه با تو است كجاست؟ گفت: نامه‏ي با من نيست. هر چه گشتيم نامه‏ي نديديم. آن دو ـ زبير و أبو مرثد ـ گفتند: ما نامه‏ي نمي‏بينيم. من گفتم: «لقد علمت ما كذب رسول اللّه صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله والذي يحلف به لتخرجنّ الكتاب او لا جرّدنك». يعني خوب ميدانم كه رسول خدا صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله دروغ نگفت. به آنكه به او قسم مي‏خورند يا نامه را بيرون مي‏آوري يا تو را لخت مي‏كنم. او كه مرا جدّي يافت نامه را در آورد و... .(1)
آري، اين زبير است كه مي‏گويند حواري رسول خدا صلي ‏الله‏ عليه‏ و‏آله بود. او آنقدر به گفته آن حضرت ايمان نداشت كه با نيافتن نامه نگويد پس نامه‏ي نيست! و اگر امير المؤمنين عليه‏السلام همراه آن دو نبود نقشه حركت پيامبر صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله جهت فتح مكّه بري مشركين آشكار مي‏شد و خدا مي‏داند كه عاقبت به كجا ختم مي‏شد. به يقين مشركين نيز آماده دفاع مي‏شدند و شكّي نيست كه جنگي واقع شده و كشتار زيادي مي‏شد و رسول خدا صلي ‏الله‏ عليه‏ و‏آله بهتر مي‏دانست كه چه كسي را بفرستد.

- پی نوشت -

(1) صحيح بخاري، ج 8، ص 71، كتاب الاستئذان، باب من نظر في كتاب من يحذر... وج 9، ص 24، كتاب استتابة المرتدّين، باب ما جاء في المتأوّلين.

نوشتن دیدگاه