سخنى از امام علی(علیه السلام ) در باب آن دو حكم

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

كلام : 176

و من كلام له ع فِى مَعْنَى الْحَكَمَيْنِ:
فَاءَجْمَعَ رَاءْيُ مَلَئِكُمْ عَلَى اءَنِ اخْتارُوا رَجُلَيْنِ، فَاءَخَذْنا عَلَيْهِما اءَنْ يُجَعْجِعا عِنْدَ الْقُرْآنِ وَ لاَ يُجَاوِزَاهُ وَ تَكُونُ اءَلْسِنَتُهُمَا مَعَهُ وَ قُلُوبُهُمَا تَبَعَهُ فَتَاهَا عَنْهُ وَ تَرَكَا الْحَقَّ وَ هُمَا يُبْصِرَانِهِ وَ كَانَ الْجَوْرُ هَوَاهُمَا وَ الاِعْوِجَاجُ رَاءْيَهُمَا وَ قَدْ سَبَقَ اسْتِثْنَاؤُنَا عَلَيْهِمَا فِي الْحُكْمِ بِالْعَدْلِ وَ الْعَمَلِ بِالْحَقِّ سُوءَ رَاءْيِهِمَا وَ جَوْرَ حُكْمِهِمَا وَ الثِّقَةُ فِي اءَيْدِينَا لِاءَنْفُسِنَا حِينَ خَالَفَا سَبِيلَ الْحَقِّ وَ اءَتَيَا بِمَا لاَ يُعْرَفُ مِنْ مَعْكُوسِ الْحُكْمِ.
سخنى از آن حضرت (ع ) در باب آن دو حكم :
راءى سرانتان بر آن قرار گرفت كه دو مرد را برگزينند. و ما از آن دو پيمان گرفتيم كه هرچه قرآن گويد همان كنند و از آن تجاوز ننمايند. زبانشان با قرآن باشد و دلشان پيرو قرآن . ولى آن دو گمراه شدند و با آنكه حق را به عيان مى ديدند تركش گفتند و دلشان به ستم متمايل بود و كجروى شيوه آنها. شرط كرده بوديم كه در داورى به عدالت گرايند و به حق عمل كنند و اين پيش از آن بود كه چنان راءى بد و ستمكارانه اى بدهند. اكنون كه آن دو پاى از جاده حق بيرون نهاده اند و حكمى واژگونه داده اند تا به راءيشان وقعى ننهيم ، حجت به سود ما و در دست ماست .