40 «اللهُ الَّذِى خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ مَنْ يَفْعَلُ مِنْ ذلِكُمْ مِنْ شَىْءٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا يُشْرِكُونَ»

ترجمه :
40. خداوند متعال آن خدايى است كه شما را خلق فرمود، پس از آن روزى به شما داد، پس از آن شما را مى ميراند، پس از آن شما را زنده مى كند. آيا از شركاى شما كه شريك بر او قرار داديد يكى از اين كارها را نسبت به شما انجام مى دهد؟ منزه است خداوند عالم و بالاتر است از آنچه شرك مى آورند[1] .
   
تفسير :
[نمونه‌اى از خالقيت، رازقيت وقدرت خداوند متعال]
(اللهُ الَّذِى خَلَقَكُمْ) اولاً از خاك، پس از آن از نطفه و علقه و مضغه[2]  و لحم و عظام[3]  و صورت‌بندى و افاضه روح.
(ثُمَّ رَزَقَكُمْ) تا مادامى كه در رحم بوديد به توسط ناف روزىِ شما را مى‌دهد. پس از تولد، شير مادر تا موقعى كه بتوانيد از اطعمه و اشربه دنيوى استفاده كنيد. روزى شما در دفتر الهى ثبت شده (وَ فِى السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ)[4]  از خوردن و لباس و ساير انحاى روزى.
(ثُمَّ يُمِيتُكُمْ) چون اجل رسيد و مدت سر آمد.
(ثُمَّ يُحْيِيكُمْ) يوم القيامة (هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ) از اصنام و آتش و گاو و گوساله و شمس و قمر و غير اين‌ها.
(مَنْ يَفْعَلُ مِنْ ذلِكُمْ مِنْ شَىْءٍ) خلق مى‌كنند، روزى مى‌دهند، مى‌ميرانند، زنده مى‌كنند (سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا يُشْرِكُونَ).

_______________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: خدا همان كسى است كه شما را آفريد، سپس به شما روزى بخشيد، آنگاه شما را مى‌ميراند وپس از آن زنده مى‌گرداند. آيا در ميان شريكان شما كسى هست كه كارى از اين قبيل كند؟ منزّه است او، وبرتر است از آنچه با وى شريك مى‌گردانند.
[2] .  مضغه: مرحله سوم از مراحل تكامل نطفه.
[3] .  لَحْم: گوشت؛ عِظام (جمع عظم): استخوان‌ها.
[4] .   و رزق شما و هر چه به شما وعده شده در آسمان است. سوره ذاريات: آيه 22.