ابن ابي العوجا، از زنديقهاي معاصر با امام صادق(ع) بود. او به ماوراءالطبيعه و معاد اعتقاد نداشت. همچنين، وي به لااباليگري و دهريگري گرايش داشت. عليرغم آن که ابن ابي العوجا سعي کرده است که استدلالهاي فلسفي و کلامي ارائه دهد؛ در واقع بحثهاي او عقلاني و براي يافتن حقيقت نبوده، بلکه از تعصب به عقايد گذشته ناشي ميشده است. با اين همه، امام صادق(ع) از بحث با او خودداري نکردند؛ به وي آزادي اظهار عقيده، حتي عقايد متعصبانه و غرض آلود را دادند؛ او را به سؤال کردن تشويق و از اين که گره و نکتهاي در ذهن او مبهم باقي بماند جلوگيري کردند؛ شيوه بحث او (خبر دادن از آينده) و اين که هيچ کس اين سؤال را نميکند، غلط دانستند، زيرا او از آينده خبر ندارد؛ و به جاي بحثهاي پيچيده و استفاده از اصطلاحات [مشکل علمي]، با آوردن نمونههاي تجربي و تمثيلي و نيز ارائه استدلال منطقي به پاسخ پرداختند. اين شيوه، ابن ابي العوجا را به تمجيد از امام واداشت و او به عقل و متانت و سخنان معجزهآساي آن حضرت اعتراف کرد.
نتيجه
- بازدید: 1711