از يحى بن حاطب نقل شده گويد: حاطب از دنيا رفت پس آزاد كرد برده گانيكه نماز خوانده و روزه گرفته بودند و براى اوكنيزى بود اهل نوبه زنگبار كه نماز خوانده و روزه گرفته بود و او اعجميه بيسوادى بود پس رعايت نكرد او را مگرآنكه او را آبستن كرد و او بيوه بود، پس رفت نزد عمر و باو بازگو كرد، پس عمر گفت هر آينه تو مردى هستى كار خوبى نكردى پس اين جمله او را ترسانيد، پس عمر فرستاد بسوى آن كنيزو گفت: آيا آبستن شدى، گفت بلى: از مرغوشى بدو درهم، پس هر گاه آن ظاهر شد آنرا كتمان نكن گويد: و برخورد كرد با على عليه السلام و عثمان و عبد الرحمن بن عوف... پس گفت بگوئيد بمن چه كنم و عثمان نشسته بودپس دراز كشيد، پس على عليه السلام وعبد الرحمن گفتند حد بر او واقع شده پس گفت اى عثمان تو بگو، پس گفت برادران تو بتو گفتند، گفت تو بگو:گفت ميبينم او را كه شروع كرد بان مثل آنكه نميداند آنرا و حدى نيست مگر بر كسيكه بداند آنرا.
پس گفت: راست گفتى، راست گفتى، قسم بانكسيكه جانم در دست اوست حد نيست مگر بر كسيكه بداند حد را پس عمر او را صد شلاق زد و يكسال تبعيد كرد.
بيهقى گويد: شيخ رحمه الله گفته: حد آن سنگسار بود پس مثل آنكه عمر، آنرا دفع كرد از او براى شبهه جهالت و نادانى و شلاقش زد و تبعيدش نمود بعنوان تعزير و تاديب.
امينى قدس الله سره گويد: من نميگويم، كه امردر مسئله دائر بين دو امر است يا ثبوت حد و آن سنگسار است و يا دفع حد بسبب شبهه و باز گذاردن راه زن آبستن و قول بفصل عقيده ايست كه خارج از لسان و منطق شرع است، و جز اين نيست كه ميگويم، كه آنچه را بيقهى ديده است از اينكه شلاق زدن و تبعيد تعزير و تاديب است تصحيح راى نميكند بلكه موجب مزيد اشكال ميشود زيرا كه در روايت صحيح از رسول خدا صلى الله عليه و آله ثابت شده كه هيچكس را بيشتر از ده شلاق نميزنند مگر در حدى از حدود خدا.
و در صحيح ديگر است قول آنحضرت: شلاق زده نميشود بيشتر از ده تازيانه در كمترين حد از حدود خدا.
وقول آنحضرت: حلال نيست براى كسيكه بزند كسى را بيش از ده شلاق مگر در حدى از حدود خدا.
و قول او صلى الله عليه و آله: بيش از ده ضربه شلاق تعزير نكنيد
و قول او صلى الله عليه و آله: كسيكه برساند حدى را در غير حد او از متجاوزين است.
و قول او صلى الله عليه و آله: نزند بيش از ده شلاق مگر در حدى از حدود خدا.
و قول او صلى الله عليه و آله: نيست عقوبتى بيش از ده ضربه مگر در حدى از حدود خدا.
پس آيا بر خليفه تمام اين احاديث مخفى مانده يا تعهد دارد در صرف نظر كردن از آن و قرارداد آنها پشت گوشش