قرآن وطول عمر

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

1 - در قرآن کريم آياتى هست که از عمر طولانى در امتهاى پيشين خبر مى دهد، مانند آيه اى که مى فرمايد: ما آنها، وپدرانشان را از متاع دنيوى برخوردار ساختيم تا از عمر طولانى بهره مند شدند.(1)
2- وآيه اى در قرآن هست که نه تنها از عمر طولانى بلکه از امکان عمر جاويدان خبر مى دهد وآن آيه مربوط به حضرت يونس است آنجا که مى فرمايد: اگر او (يونس) در شکم ماهى تسبيح نمى گفت، تا روز رستاخيز در شکم ماهى مى ماند(2) اين آيه صريح است در اينکه عمرى بسيار طولانى (از عصر يونس تا روز رستاخيز) که در اصطلاح زيست شناسان عمر جاويدان ناميده مى شود براى انسان وماهى از نظر قرآن کريم امکان پذير است. خوشبختانه کشف ماهى 400 ميليون ساله در سواحل ماداگاسگار امکان چنين عمرى را براى ماهى اثبات کرد.(3) جالبتر اينکه از نظر جنين شناسى ثابت شده است که اگر جنينى به بيرون رانده نشود در شرائط مساعد رحم هزاران سال مى تواند زنده بماند. روى اين بيان هر دو طرف مسئله از نظرف علمى به ثبوت رسيده است.
3 - قرآن کريم در مورد حضرت نوح مى فرمايد: به راستى ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، پس (950 سال=1000 - 50) در ميان آنها درنگ نمود.(4)
در اين آيه مدت دعوت حضرت نوح (پس از رسالت وپيش از طوفان 950 سال) بيان شده است واگر مدت زندگى آن حضرت را پيش از رسالت وبعد از طوفان بر آن بيافزائيم قطعا از مرز هزار سال خواهد گذشت. در برخى از احاديث عمر حضرت نوح 2500 سال بيان شده است.(5) مطابق حديثى که مرحوم صدوق از رسول اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) نقل کرده است، عمر آن حضرت 2450 سال مى باشد.(6)
4 - ودر مورد حضرت عيسى (عليه السلام) مى فرمايد:... هرگز او را نکشتند وبه دار نياويختند، بلکه امر بر آنها مشتبه شد. آنها که درباره او اختلاف کردند در شک وترديد هستند به علم ويقين نرسيده اند از ظن وگمان پيروى مى کنند. به يقين او را نکشتند بلکه خداوند او را به سوى خود بالا برد که خداوند توانا وفرزانه است.(7) همه امت اسلامى به صريح اين آيه وبه استناد احاديث فراوانى عقيده راسخ دارند بر اينکه حضرت عيسى زنده است ودر آسمانهاست وبه هنگام ظهور حضرت مهدى (عجل الله فرجه) او نيز نازل خواهد شد واز ياران حضرت ولى عصر خواهد بود.

- پاورقی -

(1) سوره انبياء، آيه 44 وبهمين مضمون: سوره قصص آيه 45.
(2) سوره الصافات، آيه 144.
(3) کيهان، ش 6413، (22 آذر ماه 43).
(4) سوره عنکبوت، آيه 14.
(5) المهدى الموعود المنتظر، ج 2 ص 339.
(6) کمال الدين، ص 523.
(7) سوره نساء، آيه 157.