اى خجل از طلعت تو آفتاب              چند کنى روى نهان در حجاب
غوث جهان مهدى صاحب زمان         فيض خدا عالِم علم کتاب
اى تو اميد همه مستضعفان               اى تو پناه همه ازشيخ وشاب
خليفة اللهى وعين کمال                  مبّين حکمت وفصل الخطاب
پيش جلال تو جلال عقول                 کم بود از ذرّه بر آفتاب
بحر محيطى تو وما قطره ايم             آب حياتى تو وما ها سراب
ما همه فرعيم وتو اصل اصيل           ما همه قشريم وتو لُب لُباب
گيرد اگر خصم بد اختر زمين           هست به ميدان تو کم از ذُباب
کى رسد آن دور طلائى که تو          زعدل وانصاف کنى فتح باب
آه از اين غيبت طولانيت                 واين همه رنج والم بى حساب
کى شب هجران تو گردد سحر          کى فتد از آن رخ زيبا نقاب
پر شده عالم ز فساد وفتن                 گشته ز آشوب وز طغيان خراب
از ستم خيل اَبَر ظالمان                  خلق گرفتار فساد وعذاب
شرع پيمبر شده متروک ونيست       گردش احوال بوفق صواب
دين خدا بين که محرف شده             عرضه به مردم بنما دين ناب
کار بشر مى نرود بر نظام              تا ننهى پاى تو اندر رکاب
حال ضعيفان ستمديده بين               بهر خدا کن به ظهورت شتاب
اى سر خوبان ونکويان همه            اى خلف حضرت ختمى مآب
(لطفى صافى) بلقائى نما                مفتخر وروز به وکامياب
از خطر وهول قيامت دهيد              برگ نجاتش ز عقاب وعتاب

(لطف الله صافى)