صورت شاهد ازل جلوه گراز جمال تو             معنى حسن لم يزل در خور خط وخال تو
جام جهان نماى جم ساغر درد نوش تو              طلعت ليلى قِدَم آينه مثال تو
کوکب درّى فلک شمع در سراى تو                  سرمه ديده ملک خاک ره نعال تو
عرصه فرش ساحت گوشه نشين گداى تو           قبّه عرش حلقه منطقه جلال تو
دفتر علم ومعرفت نسخه حکمت وادب              نقطه مهملى است در دائره کمال تو
ماه دو هفته بنده حسن يگانه روى تو                 پير خرد بمعرفت کودک خردسال تو
رفرف عقل پير اگر از سرسدره بگذرد              باز نمى رسد باوّل قدم خيال تو
نخله طور اگر گهى دم زند انا اللّهى                  داد سماع مى دهد مطرب خوش مقال تو
گلشن جان نمى دهد چون تو گلى دگر نشان         خلد جنان نپرورد سرو باعتدال تو
خضر اگر چه زندگى ز آب حيات يافته               باز کند دوندگى در طلب زلال تو
اى بفداى ناز تو وان دل دلنواز تو                   سوخت ز سوز ساز تو مفتقر نوال تو
    
(کمپانى)