(خواننده عزيز)با من بيا تا داد و فرياد و هيجان شاه وليّ اللّه صاحب هندى را كه در(تأليف خود)تحفة الاثنى عشريه براه انداخته و بر عربيّت هجوم آورده بررسى كنيم(و اين از اموريست كه بر ملّت عرب و آئين عربيّت بسى گران و ناگوار است) اين مرد در مقام ردّ دلالت حديث«من كنت مولاه فعلى مولاه»(بر ولايت امير المؤمنين عليه السّلام)چنين پنداشته كه استدلال باين حديث تمام نخواهد بود مگر بآمدن مولى بمعناى ولى در صورتيكه وزن مفعل بمعناى فعيل نيامده است.
و با اين بيان خواسته تصريح اهل لغت را از ميان ببرد داير باينكه مراد از آمدن مولى بمعناى ولىّ همان معنائى است كه از:ولىّ امر،ولىّ زن،ولىّ يتيم ولىّ بنده مملوك،و ولايت سلطان و ولىّ عهد(وليعهد)نسبت بكسى كه پادشاه و سرپرست مملكت او را براى زمان بعد از خود بر مىانگيزد(و انتخاب مينمايد) فهميده ميشود.
آرى!گفتار فرّاء-متوفاى 207 در«معانى القرآن»و ابى العباس مبرّد مشعر بر اينكه:ولىّ و مولى در لغت عرب يكى است از نظر اين(عالم!)دهلوى مستور گشته و اتفاق پيشوايان علم لغت را بر اين امر از ياد برده كه در كتب فرهنگ لغات،ولىّ را از جمله معانى مولى بشمار آوردهاند!و سخنان سايرين(از علماء لغت و تفسير)را ناديده گرفته،از قبيل«مشكل القرآن»تاليف انبارى و«الكشف و البيان»تاليف ثعلبى-در قول خداى تعالى:انت موليناو«صحاح»تاليف جوهرى جلد 2 ص 564 و«غريب القرآن»تاليف سجستانى ص 154 و«قاموس» تاليف فيروز آبادى جلد 4 ص 401 و«الوسيط»تأليف واحدى-و تفسير قرطبى
جلد 3 ص 431 و«نهايه» تاليف ابن اثير جلد 4 ص 246-گويد:و از اين قبيل است-گفتار عمر بعلى عليه السّلام:اصبحت مولى كل مؤمن،و«تاج العروس»جلد 10 ص 399 كه استشهاد كرده بقول خداى تعالى:بان الله مولى الذين آمنوا و ان الكافرين لا مولى لهمو بقول رسول خدا صلى اللّه عليه و آله:«و ايّما امرأة نكحت بغير اذن موليها»..و بحديث غدير:من كنت مولاه فعلى مولاه