مناشده اميرالمومنين

(زمان خواندن: 2 - 4 دقیقه)

در روز صفين سال 37 هجري
ابو صادق سليم بن قيس هلالى تابعى بزرگوار در كتاب خود عنوان كرده كه: على عليه السلام "در صفين" در ميان سپاهيان خود و گروهى از مردم و كسانى كه در نواحى مختلفه و از مهاجرين و انصار حضورش بودند بر منبر بالا رفت و پس از حمد و ستايش خداوند فرمود: اى گروه مردم، مناقب من بيش از حد احصاء است و بعد از آنچه خداوند در كتاب خود نازل فرموده و آنچه كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده از تمام مناقب و جهات برترى خود اكتفا بان ميكنم: آيا ميدانيد كه خداوند در كتابش سابق را بر مسبوق برترى داده، و احدى از اين امت در راه خدا و رسول بر من پيشى نگرفته است؟ گفتند: آرى چنين است. فرمود: شما را بخدا سوگند ميدهم، آيا هنگامى كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله سئوال شد از قول خداى تعالى: السابقون السابقون اولئك المقربون: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اين آيه را خداوند نازل فرموده درباره پيغمبران و اوصياء پيغمبران و من افضل انبياء و رسولان خداوند هستم و وصى من على بن ابى طالب افضل اوصياء است؟ در اين هنگام نزديك هفتاد تن از اصحاب بدر كه اكثر آنها از انصار و بقيه از مهاجرين بودند برخاستند و از جمله آنها بودند: ابو الهيثم بن تيهان، و خالد بن زيد ابو ايوب انصارى، و در ميان مهاجرين بود عمار بن ياسر و گفتند: ما شهادت ميدهيم كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيديم كه اين سخن را فرمود.
فرمود: شما را بخدا سوگند ميدهم در مورد قول خداى تعالى يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولى الامر منكم و قول خداى تعالى انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا تا آخر آيه و سپس اين آيه كه فرمايد:
و لم يتخذوا من دون الله و لا رسوله و لا المومنين وليجه، پس مردم گفتند: يا رسول الله آيا مخصوص بعضى از مومنين است و يا شامل همه آنها است؟
در نتيجه خداى عز و جل امر فرمود به پيغمبر خود صلى الله عليه و آله كه بانها بياموزد و براى آنها تفسير نمايد ولايت را همان طور كه نماز و روزه و زكوه و حج آنها را تفسير و تعليم فرمود، پس مرا در غدير خم منصوب نمود و فرمود: همانا خداوند مرا بابلاغ امرى مامور فرموده كه سينه من بان تنگ شده و انديشه نمودم كه مردم در مقام تكذيب من برآيند. پس خداوند مرا تهديد بعذاب فرمود چنانچه آنرا ابلاغ نكنم. يا على برخيز و سپس مردم را براى نماز جماعت دعوت كرد و نماز ظهر را با آنان خواند.
سپس فرمود: اى مردم همانا خداوند مولاى من است و من مولاى مومنين هستم و اولى هستم "سزاوارترم" بانها از خودشان، هر كس كه من مولاى اويم پس على مولاى او است بار خدايا دوست بدار كسى را كه او را دوست بدارد و دشمن دار كسى را كه او را دشمن بدارد و يارى كن آنكه را كه او را يارى نمايد و خوار گردان آنكه را كه او را خوار نمايد. در آن هنگام سلمان "از ميان آن جمع كثير" برخاست و گفت: يا رسول الله چگونه ولائى؟ فرمود: ولائى مانند ولاء من، هر كس كه من باو اولى "سزاوارتر" هستم از خودش على عليه السلام اولى "سزاوارتر" باو است از خود او و خداى متعال نازل فرمود اين آيه را: " اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا "تا آنجا كه راوى گويد" در اين موقع دوازده تن از اصحاب بدر بپا خاستند و گفتند ما شهادت ميدهيم كه آنچه را فرمودى از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيديم.. تا آخر حديث و آن طولانى است و مشتمل بر فوايد بسيارى.