حضرت زهرا (عليهاالسلام) در شهر مكه و در خانه خديجه اتفاق افتاد. اين خانه در محله اى است كه در گذشته به آن «زقاق العطارين» يعنى كوچه عطارها مى گفتند. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) تا هنگام هجرت، در آن خانه ساكن بود. خانه مباركى كه بارها در آن فرشته وحى بر پيامبر (صلى الله عليه و آله) نازل گرديد. اين خانه بعدها به صورت مسجد درآمد. [كامل ابن اثير ج 2 ص 40.] و از آنجا كه محل نزول وحى و بخشى از قرآن، زيستگاه پيامبر (صلى الله عليه و آله) و مكان تولد حضرت زهرا (عليهاالسلام) بود، در نظر عموم مسلمين ارزش معنوى و قداستى خاص داشت. و از اين رو بارها در طول تاريخ هم زمان با تعمير و توسعه مسجد الحرام، نسبت به مرمت بناى آن اقدام كردند. [شفاء الغرام ج 1 ص 272- مراة الحرمين ج 1 ص 189/ 192.]
ابراهيم رفعت پاشا در كتاب مراة الحرمين با رسم نقشه اى محل تولد فاطمه (عليهاالسلام) را مشخص مى كند.
با كمال تاسف با روى كار آمدن فرقه وهابيت و حاكميت جابرانه آنها بر حرمين شريفين نه تنها به احياء و ترويج اينگونه بناهاى ارزشمند توجهى نشد، بلكه وهابيان از همان روزهاى اول سلطه شان سعى در محو و ويران كردن آثار ارزنده تاريخ اسلام داشته اند.