يكى از خوبان سادات، با شخصى عامى درباره مذمت كردن خلفاء ثلاثه: ابوبكر - عمر - عثمان، مناظره مى نمود و آنچه را كه سيد از اخبار و روايات در مذمت آنها ذكر مى كرد، آن مرد عامى در سند آنها مناقشه مى نمود و مى گفت:
اين اخبار، صحيح نيست و تعصب وادار كرده كه اينها را نوشته اند.
بحث به طول انجاميد، بالاخره آن مرد عامى گفت:
تا دليل از قرآن نياورى، هرگز من تو را تصديق نخواهم كرد، چون سيد به چنين دليلى مستحضر نبود، افسرده خاطر شد، شب شد، هنگاميكه خوابيد، در عالم خواب به حضور پيغمبر (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيد و كيفيت مناظره را نقل كرد.
حضرت فرمود: اين آيه در مذمت ايشان آمده است:
انا من المجرمين منتقمون (116) ((ما از مجرمين انتقام مى گيريم))
عرض كرد: يا رسول الله! از كجاى اين آيه فهميده مى شود كه در مذمت آنها نازل شده.
حضرت فرمودند: از موافقت عدد آيه شريفه به عدد نامهاى آن سه نفر به حساب ابجد فهميده مى شود.
سيد بزرگوار، از خواب بيدار شده و حساب نمود، عدد حروف آيه را با عدد نام هاى آنان، موافق ديد.
فرداى آن روز آن مرد عامى را به كيفيت خواب، خبر داد و به همين دليل او را قانع نمود و با هم حساب كردند كه عدد حروف آيه به حساب ابجد 1202 مى باشد و عدد حروف نامهاى آنان نيز به همين مقدار است.(117)

چه غم ديوار امت را كه دارد چون تو پشتيبان           چه باك از موج بحر آن را كه باشد نوح كشتيبان
بلغ العلى بكماله كشف الدجى بجماله           حسنت جميع خصاله صلو عليه و آله(118)

- پینوشتها -

116- سوره سجده: آيه 22.
117- پندهاى جاويدان: ص 181 - كتاب رنگارنگ: ج 1، ص 262.
118- مصلح الدين سعدى شيرازى.