اِنَّ اللّهَ جَعَلَ قُلُوبَ عِبادِهِ عَلَى حُبِّ مَنْ اَحْسَنَ اِلَيْها وَ بُغْضِ مَنْ اَساءَ  اِلَيْها.(289)

به راستى كه خدا، دل بنده هاى خود را به دوستى كسى كه به آن ها احسان كند و به دشمنى كسى كه بدان ها بد كند، سرشته است.

- پى‏نوشت‏ها -

(289) - همان، ص 52.