انسان بنا بر طبيعت خود، بوى خوش و نيكو را دوست دارد و از بوى بد بيزارى مى جويد. ازاين رو، همواره مى كوشد فضاى زيستگاهش عطرآگين باشد و از بوى بد پرهيز دارد. مكتب اسلام، پاكيزگى و بهداشت فردى و اجتماعى را سرلوحه دستورهاى ارزشمند خود قرار داده است و بر رعايت آن در مكان هاى ارزشمند مانند مساجد و زيارت گاه ها بيشتر تأكيد مى كند; زيرا سبب جذب بيشتر مردم به اين مكان ها مى شود. پيامبر اسلام نيز هميشه خوش بو بود و به ديگران توصيه مى فرمايد:

اِنَّ خِيارَ عِبادِاللهِ المُوفوُنَ المُطيبُونَ.(106)

بهترين بندگان خدا كسانى هستند كه به وعده وفا مى كنند و عطر به كار مى برند.

- پى‏نوشت‏ها -

(106) - همان، ش 850 .