كتابهاى دينى آكنده از احاديث بليغى است كه از زبان امام صادق عليه السلام روايت شده اند.
اينك شما را به مطالعه برخى از اين سخنان جاويددعوت مى كنيم و از علاقه مندان مى خواهيم براى اطلاع بيشتر به كتاب"أشعه من بلاغة الامام الصادق" نوشته علامه فقيد شيخ عبدالرسول واعظى مراجعه فرمايند.

"امام صادق عليه السلام به منصور خليفه عبّاسى اندرز داد و فرمود: بر تو باد حلم كه اساس علم است و در پيشگاه عوامل قدرت خويشتن دارباش اگر هرآنچه را كه بر آن قدرت دارى به انجام رسانى مثل كسى خواهى بودكه خشم خود را فرومى نشاند يا كينه خود را درمان مى كند و يا با قهر و غلبه درپى نام مى گردد، بدان كه تو اگر مستحقى را مجازات كنى نهايت آنچه بدان متصف گردى جز عدل نيست و حالتى كه موجب شكر و سپاس مى شود بسى برتر از حالتى است كه موجب صبر مى شود.
منصور گفت: "پند دادى نيكو گفتى سخن را در كمال ايجاز و كوتاهى بيان كردى".

امام در يكى از اندرزهاى خود به فرزند بزرگوار خويش امام كاظم مى فرمايد: "فرزندم! در حقّ هر كس كه از تو خواهان خير است، خوبى كن كه اگر اواهل خير باشد تو كارى بجا كرده اى و اگر هم او اهل خير نباشد تو اهل آن هستى.
اگر كسى از طرف راستت در آمد و ناسزايت گفت و سپس به طرف چپت رفت و زبان به پوزش گشود، عذرش را بپذير".

سفيان ثورى گويد: الصادق بن الصادق جعفر بن محمّدعليهما السلام را ديداركردم به او گفتم: اى فرزند رسول خدا مرا اندرز فرماى! فرمود: اى سفيان! دروغگو را مروت، پادشاهان را برادر، حسود راراحت و بد خُلق را سرورى نيست.
سفيان گويد: عرض كردم: اى فرزند رسول خدا مرا بيفزاى! او به من فرمود: اى سفيان! به خداوند اعتماد كن تا مؤمن شوى و به آنچه خداوند بر تو بخشش كرده خرسند باش تا توانگر گردى و با همسايه ات خوش همسايگى كن تا مُسلم شوى و با فاجر همراه و هم صحبت مشو كه به توگناهكارى مى آموزد و در كار خود با كسانى كه از خداوند عزّ و جل مى ترسند،مشورت كن. (1)

_____________________________________________________________

(1) الامام الصادق - استاد دَخيل، ص 32.