با آنکه دشمنان اهل بیت علیهم‏السلام هرگز حاضر به بیان فضیلت‏ های ایشان نمی‏شوند، ولی در مواردی مانند مباهله، مسئله آن‏قدر روشن و قطعی است که بدان اقرار کرده ‏اند. این موارد، اتمام حجت مهمی بر ضد خودشان است که بر یقین ما می‏ افزاید. اعتراف سعد بن ابی وَقّاص، از سران جریان سقیفه که هیچ سابقه دوستی با اهل بیت علیهم‏السلام ندارند؛ اعتراف عبدالله بن عمر که سوابق بسیار ناخوشایندی با خاندان پیامبراعظم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله داشته است؛ اعتراف حسن بصری از کسانی که روزگار خود را با نفاق و دورویی گذراند؛ اعتراف شعبی که از دشمنان اهل بیت علیهم‏السلام است و در زمان حجاج می‏ زیست و از هیچ اقدامی بر ضد اصحاب ائمه علیهم‏السلام فروگذار نکرد و اعتراف شهر بن خَوشَب از علمای مخالف شیعه که در این مخالفت پیشینه طولانی دارد، از جمله این اعتراف‏ ها به شمار می‏ آید.