سروران ارجمند روشن ترين مصداق اين حديث اميرالمؤ منين عليه السلام است، روايت ديگرى است كه در بحارالانوار، از علل الشرايع به سندى از على بن محمد نوفلى نقل شده است كه مى فرمايد:
قال سمعته يقول ان العبد ليقوم فى الليل فيميل به النعاس يمينا و شمالا و قد وقع ذقنه على صدره فياءمر الله تعالى ابواب السماء فتنفتح ثم يقول الملائكة انظروا الى عبدى ما يصيبه فى التقرب الى بما لم افترض ‍ عليه راجيا منى لثلاث خصال ذنبا اغفره له او توبة اجددها له اورزقا ازيده فيه اشهدوا ملائكتى انى قد جمعتهن له؛ (1).
شنيدم امام صادق عليه السلام فرمود: به درستى كه گاهى بنده خدا آخر شب بيدار مى شود، در حالى كه از كسالت خواب به چپ و راست خم مى شود و يا سرش را خم كرده و چانه اش را به سينه مى چسباند، پس در اين هنگام، خداى تعالى امر مى كند، تا درهاى آسمان باز مى شود، سپس به فرشتگان مى فرمايد: به بنده من نگاه كنيد، با آن كه نماز شب را بر او واجب ننموده ام، ولى به سبب تقرب به من، خود را به چه زحمتى وادار نموده است و يكى از اين سه خواسته را از من مى خواهد: يا گناه او را بيامرزم و يا تجديد توبه نموده با من رابطه برقرار كند و يا آن كه روزى بيشترى مى خواهد اى فرشتگان! شما شاهد باشيد هر سه جهت را به او بخشيدم.
همچنين در بحارالانوار، از مجالس صدوق به سندى از ابن عباس نقل مى كند:
قال رسول الله صلى الله عليه و آله فى حديث فمن رزق صلاة الليل من عبد او امة قام لله مخلصا فتوضا وضوءا سابغا و صلى الله عزوجل بنية صادقة و قلب سليم، و بدن خاشع و عين دامعة جعل الله تعالى خلفة تسعة صفوف من الملائكة فى كل صف ما لايحصى عددهم الا الله احد طرفى كل صف فى المشرق و الاخر بالمغرب قال فاذا فرغ كتب الله عزوجل له بعددهم درجات؛ (2).
رسول خدا فرمود: هر بنده اى كه توفيق خواندن نماز شب پيدا كند - مرد يا زن - و با اخلاص آخر شب از خواب برخيزد و وضوى كاملى بگيرد و با نيت پاك و قلبى سالم و بدنى با خشوع و چشمى اشك بار نماز بخواند، خداى تعالى پشت سر او نه صف فرشته قرار مى دهد كه عدد هر صفى را غير از خدا هيچ كس نمى تواند بشمارد؟ يك طرف صف در مشرق و ديگرى در مغرب است، پس هنگامى كه از نماز فارغ شد، به عدد تمام فرشته ها براى او درجه نوشته مى شود.
برادران گرچه شرايطش مشكل است ولى پاداش و اجرش نيز خيلى زياد است و انصافا ارزش آن را دارد خدا به من و شما توفيق مرحمت فرمايد.
----------------------------------------------
1-همان، ص 148
2-همان، ص 136
------------------------------------------
سيد محمد على جزايرى (آل غفور)