سـخـن از امـام مـهـدى عـليـه السـلام و اعـتقاد به وجود گرانمايه او مساءله جديد يا پديده نـوظـهـورى نيست بلكه ريشه قرآن دارد و سابقه تاريخى آن به عصر رسالت باز مى گردد.
ايـن انـديشه پويا و عقيده راسخ از زمان پيامبر و امامان نور عليهم السلام تاكنون همواره در جامعه اسلامى ثابت و استوار بوده است.
در آغاز كتاب برخى از آيات قرآن را كه به وجود گرانمايه حضرت مهدى عليه السلام تـاءويـل و تـفسير گرديده است به همراه نويدهايى از پيامبر و امامان نور عليهم السلام آورديـم و روشـن شـد كـه ايـن آيـات و روايـات از ظـهـور مـهدى نجاتبخش در واپسين حركت تـاريـخ و آيـنـده جـهان سخن مى گويد و با صراحت از شكوه و اقتدار و جايگاه والا و بى نـظـيـر او پـيـام مى دهد به گونه اى كه در تاريخ اسلام هيچ شخصيتى از نظر اقتدار و شـكـوه و بـرخـوردارى از امكانات و حاكميت بر كرده زمين پس از ظهور همانند او يافت نمى شود.
ايـن واقـعـيـت بـخاطر انبوه رواياتى كه در مورد آن حضرت و ابعاد شخصيت والا و ظهور و نـقـش بـى نظير اصلاحى او آمده است به گونه اى در جامعه اسلامى مشهور و معروف شده بود كه هيچ كس جراءت و جسارت انكار آن را نداشت و مساءله مهدويت براى جامعه اسلامى، يـك مـساءله قرآنى و روايى و شناخته شده و قطعى بخاطر استوارى اين واقعيت عقيدتى و ديـنى در جامعه اسلامى بود كه در تاريخ اسلام، از يك سو با شخصيتهايى روبرو مى شـويـم كـه طـرفـداران افـراطى آنان براى پيشرفت دنيوى و سياست خويش آنان را به عـنـوان مـهـدى نـجـاتبخش مطرح ساختند و از دگر سو با عناصرى آشنا مى شويم كه بر اثـر انـگـيـزه هـاى جـاه طـلبـانه، وسوسه قدرت و شهرت و دنياطلبى، به دروغ ادعاى مهدويت نموده و خود را همان مهدى نجات بخشى كه قرآن و روايات نويد آمدن او را داده است معرفى كردند.
شمار اينها طبق برخى آمارها به 50 نفر رسيده است و نكته در خور يادآورى در رابطه با ايـن مـدعـيـان دروغـيـن ايـن اسـت كـه ايـنـهـا بـه اعـتـبـار بـر چـهـار دسـتـه قابل تقسيم اند:
1ـ گروهى از اينان از نظر نسب هويت، هدف و مذهب ناشناخته اند.
2ـ گروهى با كارهاى جنون آميز خوى خود را از نظرها ساقط كردند.
3ـ بـرخـى نـام و نـشـان و دعوت و پيروانشان از صفحه روزگار به گونه اى محو شده است كه نشانى از آنها نيست.
4ـ و بـرخـى نـيـز مرده اند اما نام و يادى از آنان هست كه ما، در اين بخش نظرى گذرا به زنـدگـى و عـملكرد دجالگرانه شمارى از آنان كه در تاريخ بدين عنوان شهرت يافته اند خواهيم افكند.
--------------------------------------
آيت الله سيد محمد كاظم قزوينى