او در كـتـاب ((الفـتـوحـات المـكـيـه)) خود آورده است: ((آگاه باش، خداوند ما را يارى گرداند، كه پروردگار را خليفه اى است ظهور مى كند در حاليكه زمين مملو از ظلم و بيداد شـده بـاشـد و او آن را از عـدل و داد سرشار خواهد ساخت و اگر از عمر جهان تنها يك روز مـانـده بـاشـد خـداى سـبـحـان آنـروز را بـه حـدى طـولانـى نمايد تا خليفه خدا از خاندان رسول الله (ص) و از فرزندان فاطمه و همنام با پيامبر خدا(ص) (بر جهان) حكمرانى كند.
((... او در كـار زار بـزرگ كـه مـهـمانى خداست، در مرج عكا حاضر مى شود، ستم و ستم پـيـشـگـان را نـابـود مى كند و دين را بر پا داشته و جان تازه در كالبد اسلام* مى دهد، اسلام بعد از خوارى، به سبب او عزيز و ارجمند مى گردد و پس از انزوا دوباره زنده مى شود، ماليات و جزيه را وضع مى كند (دشمنان را) با شمشير، دعوت به خدا مى نمايد هر كـس نـپـذيـرد كـشـتـه مـى شـود و هر كه با او درافتد خوار و بيچاره مى گردد، در احكام و مـسـائل ديـن بـگـونـه اى عـمـل مـى كـنـد كـه اگـر پـيـامـبـر خـدا(ص) بـود هـمـان گـونـه عـمـل مـى كرد، مذاهب باطل را از روى زمين بر مى اندازد و جز دين پاك و ناب اسلام، آئينى باقى نمى ماند.
دشـمنان او مقلد فقيهان داراى اجتهاد هستند و چون حكم او را برخلاف احكام پيشوايان خود مى بـيـنـند به ناچار از ترس شمشير و هيبت او و يا از شوق مزايايى كه در اختيار دارد، تحت فرمانروايى وى در مى آيند.
عـامـه مـسـلمـانـان بـيـش از خـواص، بـه وجـود او شـاد مـى گـردنـد و عـارفـان اهـل حـقـيـقـت كـه بـه سـبـب مـعـرفـت الهـى بـه كـشـف و شـهـود حـقـائق نائل شده اند با وى بيعت مى كنند.
او را مردانى الهى است كه دولت وى را بر پا داشته و او را يارى مى كنند، آنان وزيران و مـعـاونـان او مـحـسوب مى شوند كه بار مسئوليت سنگين مملكت را بدوش كشيده و او را در ماءموريت الهى اش كمك مى كنند.
((... شـهـداى او بـهـتـريـن شهيدان و امانت داران او برترين امانت داران اند و همانا خداوند گـروهـى را كه در پرده غيب خود پنهان ساخته به معاونت او برگزيند و آنها را از طريق كـشـف و شـهود بر حقايق آگاه سازد و آنچه تكليف الهى اوست نسبت به بندگان خدا انجام مـى دهـد و بـا مـشـورت آنـان امـور را فـيـصـله مـى دهـد و آنـان آگـاه بـه مسائل بوده و مى دانند در آنجا چه وجود دارد.
امـا خـود او دارنـده شـمـشـيـر حـق و داراى سـياست كشوردارى است و آگاهى و علم وى از جانب خداوند به اندازه ايست كه شاءن و منزلت او نياز بدان دارد، زيرا وى خليفه اى راستين و بـحـق اسـت، زبان حيوانات را مى داند و عدالتش در جن و انس جريان مى يابد و از اسرار دانش، وزيران او مى باشند كه خداى سبحان آنان را به وزارت و معاونت او انتخاب مى كند كه مصداق اين گفته خداوند است كه: ((اين حق ماست كه ايمان آورندگان را يارى نماييم)) و آنـان در رديـف صـحـابـه و بـزرگـان مـى بـاشند، كه بر سر پيمان خويش با خدا باقى ماندند، آنان از عجم هستند و در ميان شان عرب نيست ولى جز به زبان عربى سخن نـمـى گـويـند، نگاهبان دارند ولى از جنس خودشان نيست، و هرگز نافرمانى خدا را نمى كنند و از وزراى ويژه و با فضيلت ترين امانت داران بشمار مى روند))(1)
-----------------------
1-الامام المهدى عند اهل السنه ج 1 ص 106 ـ 107.
------------------
على كورانى