او در نهايه مى گويد:
((فـصـلى اسـت در ذكـر مهدى كه در آخر زمان ظهور مى كند او يكى از جانشينان راستين (پـيـامـبـر) و پـيـشوايان هدايت شده مى باشد كه احاديث نبوى درباره او سخن مى گويد و بيان مى دارد كه وى در آخر زمان خواهد بود...))
و بـدنـبـال اين روايت كه ((درفش هاى سياهى از خراسان خروج مى نمايند و هيچ چيز مانع بازگشت آنها نمى شود تا اينكه در ايلياء نصب گردند)) مى گويد:
((ايـن پـرچم ها آنهايى نيستند كه ابومسلم خراسانى آنها را بحركت درآورد و بوسيله آن دولت بـنـى امـيه را در سال 132 هـ منقرض گرداند، بلكه درفش هاى ديگرى است كه يـاران مـهدى مى آورند و او، محمد بن عبدالله علوى فاطمى حسنى مى باشد كه خداوند وى را در يك شب شايستگى مى بخشد يعنى توبه او را پذيرفته و او را موفق مى كند و به او الهـام نـمـوده و به راه راست هدايت كند در حاليكه قبلا اينگونه نبوده است و گروهى از مردم مشرق زمين او را پشتيبانى و يارى مى كنند و حكومت او را بر پا داشته و اركان دولت وى را اسـتـوار مى سازند كه پرچم هاى آنان نيز سياه است و آن نشانه اى كه داراى وقار مى باشد. زيرا درفش پيامبر خدا(ص) سياه بود و عقاب ناميده مى شد.))
((... بـهـر حـال ايـنـكـه، آن مـهدى كه حضورش در آخرالزمان وعده داده شده طبق برخى از روايات، اصل ظهور و خروج وى از ناحيه مشرق بوده و در كنار خانه (خدا) با او بيعت مى كـنـنـد و مـن فـقـط، تـنـهـا دربـاره مـهـدى (ع) بـخـشـى جـداگـانـه آوردم ولله الحمد.))(1)
-----------------------
1-الامام المهدى عند اهل السنه ج 1 ص 296 و 301 و 302.
------------------
على كورانى