و در روايتى از امام صادق (ع) آمده است كه فرمود:
((خـداونـد ذوالقـرنـيـن را در انـتـخاب دو ابر رام و سركش آزاد گذاشت و او ابر رام را انـتـخاب كرد كه رعد و برقى در آن نبود و اگر سركش را برمى گزيد حق او نبود زيرا خداوند آنرا براى قائم ذخيره كرده است))(1)
ايـن روايـت صـراحـت دارد كـه آن حـضرت از وسيله هاى گوناگون و ابزارهاى ويژه اى در بـالا رفـتـن و حـركـت بـين ستارگان آسمانها و جهان بالا استفاده مى كند. ابرى كه داراى صاعقه و رعد و برق است... و با اين وسائل بالا مى رود، وسيله هاى آسمانها و زمين.
هـمـچـنـيـن دلالت دارد كـه بـالا رفـتـن امـام (ع) در جـهـان هـاى آسمانهاى هفتگانه و زمين هاى ششگانه بجز كره خاكى ما انجام مى پذيرد. و آن مطلب بدين معنى نيست كه تنها او از اين وسـائل فـضـاپـيـمـا و مـركـب هاى آسمانى استفاده مى كند بلكه در عصر آن حضرت وضع بگونه اى مى گردد كه سفر به كرات آسمانى و زمين ديگر، همچون مسافرت در عصر ما از قاره اى به قاره ديگر خواهد بود.
و نـيـز گـفـتـه امـام (ع) نـشانگر اين است كه پنج كره زمين و يا پنج زمين و آسمان آباد و مـسـكـونـى اسـت و ارتـباط با جوامع آنها بزودى انجام خواهد گرفت. طبق رواياتى متعدد، كـرات زيـادى در آسـمانها وجود دارد كه آباد و داراى جوامعى از مخلوقات خدا هستند كه غير از نـوع انـسـان و فـرشـتـه و جـن مـى بـاشـنـد، كه علامه مجلسى مجموعه اى از آنها را در بـحـارالانـوار آورده اسـت، همچنين شمارى از آيات قرآن بر اين معنى دلالت دارد از آن جمله آيه شريفه:
((اى جـنـيـان و اى انسانها اگر مى توانيد به اعماق آسمانها و زمين راه پيدا كنيد، پس اقـدام كـنـيـد ولى مـوفـق بـه ايـن نـفـوذ و سفر نمى شويد مگر به تسلط و فرمانروائى))(2)
يـعـنـى بـزودى زندگى روى زمين در زمان حضرت مهدى (ع) وارد مرحله جديد مى شود كه بـطـور كـلى بـا گـذشـته ها تفاوت دارد. و در اينجا فرصت توضيح بيشتر پيرامون آن نيست.
-----------------------
1-بحار ج 52، ص 321.
2-رحمان 23 ـ 24.
------------------
على كورانى