كـورش فـرمـانـرواى ايـران سـرزمـيـن بـابـل را اشـغـال كـرد و در سـال 539 ق.م حكومت آن جا را منقرض ساخت و با حمله به سرزمين شام و فلسطين آنجا را فـتـح نـمـود و بـه اسـراى بـخـت النـصـر و يـهـوديـانـى كـه در بابل بسر مى بردند اجازه بازگشت به قدس را داد و گنجهاى معبد سليمان را به ايشان بـرگـردانـيـد و اجـازه داد كـه مـعـبـد را بـازسـازى نـمـوده و ((زربابل)) را بعنوان فرمانروا برآنان برگزيد.(1)
فـرمـانـرواى يـهـودى دسـت نـشـانـده كـورش ساختن معبد را آغاز نمود، اما مردم مجاور از اين عمل به هراس افتاده و به كمبوجيه جانشين كورش شكايت بردند. وى دستور جلوگيرى از ساختن معبد را صادر كرد، آنگاه داراى اول، به آنان اجازه ساختن داد و آنها ساختمان معبد را به سال 515 ق.م به اتمام رساندند.(2)
استيلاى ايرانيها بر يهوديان از سال 539 ق.م تا 331 ادامه يافت و در اين مدت كورش و كـمبوجيه و داريوش اول (دارا) و خشايارشا و اردشير معاصر عزيز پيامبر عليه السلام فرمانروائى كرده و پس از آنان تعدادى از سلاطين ايرانى از جمله داريوش دوم و اردشير دوم و سوم فرمانروائى نمودند، داريوش سوم آخرين فرمانرواى ايرانى بود كه بدست اسـكـنـدر مـقدونى از پاى در آمد. در تورات فعلى پيرامون بيشتر اين فرمانروايان سخن به ميان آمده است.
-----------------------
1-كتاب عزرا، باب 6:3ـ 7 و باب 1:7ـ 11.
2-كتاب عزرا، باب 6:1ـ 15.
------------------
على كورانى