بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

بنام خداى بخشاینده مهربان

رَبِّ اَدْخِلْنى فى لُجَّهِ بَحْرِ اَحَدِیَّتِکَ وَطَمْطامِ یَمِّ وَحْدانِیَّتِکَ وَقَوِّنى

پروردگارا مرا در میان دریاى یگانگیت و در دل اقیانوس یکتائیت وارد کن و نیرویم ده

بِقُوَّهِ سَطْوَهِ سُلْطانِ فَرْدانِیَّتِکَ حَتّى اَخْرُجَ اِلى فَضاَّءِ سَعَهِ رَحْمَتِکَ

به نیروى پیروز فرمانروایى تنهائیت تا من به فضاى وسیع رحمتت درآیم

وَفى وَجْهى لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ اثارِ حِمایَتِکَ مَهیباً بِهَیْبَتِکَ

در حالى که در چهره ام پرتوهایى از برق نزدیکى به تو از آثار حمایتت موجود باشد و از هیبت تو هیبتى

عَزیزاً بِعِنایَتِکَ مُتَجَلِّلاً مُکَرَّماً بِتَعْلیمِکَ وَتَزْکِیَتِکَ واَلْبِسْنى خِلَعَ

گرفته باشد و به عنایت تو نیرومند گشته و به برکت تعلیم و پرورش تو با شوکت و گرامى شده باشد و خلعت

الْعِزَّهِ وَالْقَبُولِ وَسَهِّلْ لى مَناهِجَ الْوُصْلَهِ والْوُصُولِ وَتَوِّجْنى بِتاجِ

عزت و قبولى درگاهت را به من بپوشان و راههاى وصول و رسیدن به درگاهت را برایم هموار ساز و تاج

الْکَرامَهِ وَالْوَقارِ وَاَلِّفْ بَیْنى وَبَیْنَ اَحِبّاَّئِکَ فى دارِ الدُّنْیا وَدارِ

بزرگوارى و وقار بر سرم نه و میان من و دوستانت را در دنیا و آخرت آشتى و الفت بده و

الْقَرارِ وَارْزُقْنى مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَهً وَسَطْوَهً تَنْقادُ لِىَ الْقُلُوبُ

از روشنى نام بزرگوارت هیبت و سطوتى روزى من کن که دلها و ارواح مطیع و منقاد من گردند

وَالاْرْواحُ وَتَخْضَعُ لَدَىَّ النُّفوُسُ وَالاْشْباحُ یا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ

و نفوس و اشباح در پیش من فروتن گردند اى که در برابرش گردنکشان خوار و

الْجَبابِرَهِ وَخَضَعَتْ لَدَیْهِ اَعْناقُ الاْکاسِرَهِ لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْکَ اِلاّ

پادشاهان خاضع و تسلیمند راه نجات و پناهگاهى از تو جز بسوى تو نیست و کمکى نیست مگر

اِلَیْکَ وَلا اِعانَهَ اِلاّ بِکَ وَلاَ اتِّکاَّءَ اِلاّ عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنّى کَیْدَ

بوسیله خودت و اعتمادى نیست جز بر تو دور کن از من بداندیشى

الْحاسِدینَ وَظُلُماتِ شَرِّ المُعانِدینَ وَارْحَمْنى تَحْتَ سُرادِقاتِ

حسودان و تاریکیهاى شر ستیزه جویان را و در زیر پرده هاى عرش خود بر من ترحم کن

عَرْشِکَ یا اَکْرَمَ الاْکْرَمینَ اَیِّدْ ظاهِرى فى تَحْصیلِ مَراضیکَ وَنَوِّرْ

اى بزرگوارترین بزرگواران یارى ده ظاهرم را در تحصیل موجبات خوشنودیت و نورانى کن

قَلْبى وَسِرّى بِالاِْطِّلاعِ عَلى مَناهِجِ مَساعیکَ اِلهى کَیْفَ اَصْدُرُ

دل و اندرونم را به آگاه شدن بر راههاى وصول به سویت خدایا چگونه

عَنْ بابِکَ بِخَیْبَهٍ مِنْکَ وَقَدْ وَرَدْتُهُ عَلى ثِقَهٍ بِکَ وَکَیْفَ تُؤْیِسُنى مِنْ

از در خانه ات ماءیوسانه بازگردم در صورتى که با اطمینان به تو بدینجا آمده ام و چگونه از

عَطاَّئِکَ وَقَدْ اَمَرْتَنى بِدُعاَّئِکَ وَها اَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِئٌ اِلَیْکَ

عطا و بخششت نومیدم سازى در صورتى که خودت به دعا کردن وادارم کردى و هم اکنون من رو به تو آورده ام و پناهنده به تو

باعِدْ بَیْنى وَبیْنَ اَعْداَّئى کَما باعَدْتَ بَیْنَ اَعْداَّئى اِخْتَطِفْ اَبْصارَهُمْ

گشته ام میان من و دشمنانم را دور کن چنانکه میانه خود آن دشمنانم را جدایى انداختى و به وسیله نور قدس خود

عَنّى بِنُورِ قُدْسِکَ وَجَلالِ مَجْدِکَ اِنَّکَ اَنْتَ اللّهُ المُعْطى جَلاَّئِلَ النِّعَمِ

و شوکت مجدت چشمانشان را از من نابینا کن که همانا تویى خدایى که به رازگویانت نعمتهاى بزرگ

الْمُکَرَّمَهِ لِمَنْ ناجاکَ بِلَطاَّئِفِ رَحْمَتِکَ یا حَىُّ یا قَیُّومُ یا ذَا الْجَلالِ

و پرارزش عطا کنى به وسیله ریزه کاریهاى رحمتت اى زنده اى پاینده اى صاحب جلال

وَالاِْکْرامِ وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا وَنَبِیِّنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعینَ

و بزرگوارى و درود خدا بر سید ما و پیمبر ما محمد و آل

الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ.

پاک و پاکیزه اش همگى