اشعار حضرت زهرا (س)

(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)

دارالسلام مرحوم نورى جلديك صفحه دويست و چهارده از امالى مفيد نيشابورى نقل شده : خانم و مخدره اى كه نوحه گر و مداحه بنام زره بوده كه درتمام مجالس زنانه شركت ميكرده و اقامه عزادارى حضرت سيدالشهداء اباعبداللّه الحسين ع را برپا مى نموده و خانم خوب و جلسه اى و اهل تقوى بوده و مخدرات ديگر را تشويق به عزادارى و گريه مينموده خلاصه براى عزادارى اهلبيت هركارى كه از دستش برمى آمده انجام ميداده .
يكشب كه بعد از جلسات به منزلش برميگردد باحال خسته به بستر مى رود و بخواب مى رود. يكوقت در عالم خواب مى بيند كه مشرف شد محضر مقدس بى بى عالم فاطمه زهرا سلام اللّه عليها حضرت بى بى نزد قبر مقدس حضرت سيد الشهداء ع نشسته و گريه و زارى مى كند. و بعد با چشم گريان روبه اين مخدره عنايت فرموده و مى فرمايد اى زره درمجالس عزاى فرزند دلبندم سيدالشهداء ع اين اشعار را بخوان .
ايها العينان فيضا

واستهلا لاتغيضا

وابكيا بالطف ميتا

ترك الصدر و ضيضا

لم امرضه قتيلا

لا و لا كان مريضا

يعنى : اى دو چشمان واى دوديده من اشك بسيار از چشم و ديده اشكبار بريزيد، زياد گريه كنيد، و باشك كم اكتفا نكنيد، و گريه كنيد بر آنشهيدى كه در زمين كربلا افتاده و سينه اش زير سم اسبها شكسته شده است مريض نبود و از دار دنيا رفته است يعنى نه مريض از دنيا رفت و نه خودش از دنيا رفت بلكه او را كشتند.(1)
كنار قتلگه زهراى اطهر

كشد آه از جگر باديده تر

زداغ ماتم نور دوعينش

زندگاهى بسينه گاه برسر

همى گويد حسينم جان مادر

ترانشناختند اين قوم كافر

جوانان ترا كشتند و گشتى

غريب و بيكس و تنها حسينم

بگو مادر چه آمد بر سرتو

جدا كردند سر از پيكر تو

چه شد عباس و عون و جعفر تو

بخون خفته على اكبر تو

نكرده ساربان شرم از پيمبر

بريد انگشت و برد انگشتر تو

توماندى و بدنهاى عزيزان

بخون غلطان در اين صحرا حسينم

----------------------------------------
1-زندگانى عشق، ص209.
----------------------------------
على مير خلف زاده