امام صادق(ع)اخلاق پيامبر را اينگونه معرفي كرده است:
از همه كس،حكيمتر وداناتر وبردبارتر وشجاعتر وعادلتربود.هرگز دستش به نامحرم نرسيد وسخاوتمندترين مردم بود.
هرگز پولي نزد او نماند وبرزمين مي‌نشست وبرزمين غذا مي‌خوردوبرزمين مي‌خوابيد ونعلين ولباس خودرا پينه و وصله مي‌كرد.
درِ خانه را خود مي‌گشود وگوسفندرا خود مي‌دوشيد وپاي شتررا خود مي‌بست وچون خدمتكار از گردانيدن آسياب خسته‌مي‌شد،خود مي‌گرداند وآب وضو را بدست خود حاضر مي‌كردوپيوسته سرش در زير بود ودر حضور مردم تكيه نمي‌كرد واهل‌وعيال خودرا خدمت مي‌كرد وهرگز آروغ نزد وهركه اورا به‌مهماني دعوت مي‌كرد،قبول مي‌نمود وزياد نگاه به صورت مردم‌نمي‌كرد وهرگز براي دنيا بخشم نمي‌آمد وبراي خدا غضب‌مي‌كرد وگاه از گرسنگي سنگ به شكم مي‌بست.هرچه(سرسفره)حاضر مي‌كردند ميل مي‌كرد وانگشتر نقره در انگشت كوچك‌دست راست مي‌نمود.خربزه را دوست داشت وهنگام وضومسواك مي‌نمود وادب هركس را رعايت مي‌فرمود.وعذر هركه‌عذر مي‌آورد ،قبول مي‌نمود وتبسّم بسيار مي‌كرد ولي هرگزصداي خنده‌اش بلند نمي‌شد وهرگز كسي را دشنام نداد وهرگزخدمتكاران خودرا نفرين نكرد وبد را بخوب جواب مي‌داد وابتدابه سلام ودست دادن مي‌نمود ودر هرمجلسي ياد خدامي‌كرد.«حيوة القلوب»
انس بن مالك درباره حضرت رسول(ص) مي‌گويد:
پيامبر به عيادت مريض مي‌رفت.در تشييع جنازه شركت مي‌نمودوحتي دعوت يك غلام را قبول مي‌كرد.
در جنگ خيبر درحاليكه بر الاغي سوار بود،به مردم حتي زنان‌وكودكان سلام مي‌نمود.
من ده سال خدمتكار حضرت بودم،در اين مدت هميشه بوي عطرحضرت به مشامم مي‌رسيد.وبويي خوشتر از او به مشامم نرسيده‌است.وقتي با شخصي دست مي‌داد تا او دستش رانمي‌كشيد،حضرت دستش را نمي‌كشيد.وتا او ايستاده‌بود،حضرت هم مي‌ايستاد وهرگز در مقابل كسي،پايش را درازننمود.هرگاه شخصي را سه روز نمي‌ديد،احوالش را جويامي‌شد.اگر مي‌گفتند به سفر رفته است،برايش دعا مي‌كرد واگرمي‌گفتند مريض است.به عيادتش مي‌رفت.واگر مي‌گفتند درخانه‌است،بديدارش مي‌رفت.«زندگاني پيامبراسلام»
--------------------------------
محمد تقی صرفی
اخلاق عظيم رسول خدا(ص)
(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)