حضرت امير مؤمنان على بن ابىطالب(ع) در ميان كعبه ـ خانه خدا ـ بدنيا آمده و در ميان محراب خانه خدا ـ مسجد كوفه ـ در حالت نماز ضربت خورده و كمكم چشم از دنيا فرو بست.
زندگانى آن امام بزرگ از بدو تولد تا روز شهادت سراسر درس و اسوه است براى هر انسانى كه به دنبال سعادت دنيا و آخرت باشد، ما بگوشههائى از آن زندگانى افتخارآميز اشارت برده، و تا حدودى چگونگى رفتار و كردار او را متذكر شديم، كه او هميشه شايسته رهبرى جوامع انسانى، و شايسته امامت بوده و هست، و على(ع) براى هميشه بسان خورشيدى است كه در افق بشريت پيوسته مىدرخشد، نور مىدهد و حتى اگر هم روزى خورشيد سرد و خاموش و بىفروغ گردد، واقعيت آن امام عظيم براى هميشه باقى و جاويد است.
يكى از آخرين وصيتهائى كه نمود اين بود:
(الله الله فىالقرآن، فلا يسبقنكم بالعمل به غيركم) يعنى: خدا را بياد آوريد، خدا را بياد آوريد، در باره قرآن نكند غير مسلمين به قرآن عمل كنند و از شما سبقت گيرند.
متأسفان امروز قوانين اسلامى در غالب خود كشورهاى اسلامى عمل نمىشود، بلكه كشورهاى غير اسلامى آنها را به مرحله اجرا گذاشته، و پيوسته به پيش مىتازند.
-------------------------------------------
نويسنده : سيد محمد شيرازي
