درگذشت ناصر بالله عباسی
در سی ام رمضان سال ۶۲۲ هـ .ق احمد بن مستضیء ناصر بالله درگذشت. او دو سال قبل از وفاتش به خاطر بیماری فلج شده بود . وی مردی عاقل و با درایت بود و چون به خلافت رسید، دستور داد تمام جام‌های شراب را دور بریزند و آلات لهو و لعب را بشکنند و شدیداً به امرای خویش در مناطق مختلف دستور داد که جز بر عدل حکمرانی نکنند. جاسوسان متعددی نیز در شهرهای مختلف قرار داد تا اخبار و اطلاعات آن شهرها را سریعاً برای وی منعکس کنند.
اطلاع و آگاهی ناصربالله از رویدادهای مناطق مختلف به حدی بود که برخی مردم چنان تصور می کردند که او اهل مکاشفه است. حتی برخی می‌گفتند که وی با جنیان در ارتباط است. در نزد ملوک و بزرگان مصر و شام هم هر گاه نام او برده می شد، صداها را از هیبت او آهسته می کردند. برخی چنین نوشته اند که او بر خلاف پدرانش، شیعی مذهب بود و میل زیادی به طریقه امامیه داشت.
ناصر بالله در مدت خلافتش (۴۷ سال) که از تمامی خلفای بنی‌عباس بیش تر بود، خدمات بسیاری به شیعیان نمود که از آن جمله بنای بقعه چهار تن از معصومان (علیهم السلام) و نیز بقعه عباس عموی پیامبر است که جملگی در بقیع مدفون هستند. مادر او نیز در سال ۵۷۰ هـ .ق بارگاهی برای حضرت حمزه سیدالشهداء (علیه السلام) در اُحد بنا کرد.
