بعضى نسبت به اموال خود بخيلند ؛ يعنى حاضر نيستند كمترين بهره اى به ديگران برسانند . بعضى از آن هم فراتر رفته ، نسبت به اموال مردم بخيلند ؛ يعنى اگر بينند كسى به ديگرى احسان مى كند ، ناراحت مى شوند . بعضى از آن نيز فراتر رفته ، هرگاه ببينند افراد اموالشان را براى خودشان به طور گسترده مصرف مى كنند ، ناراحت مى شوند و اين بدترين و عجيب‏ترين نوع بخل است .
از سوى ديگر ، بعضى در امور مادى بخيلند و بعضى در امور معنوى ؛ مانند كسى كه نسبت به علم و دانش ديگران « بخل » مى ورزد . بعضى در موضوعات مهم بخيلند ؛ مانند بخشيدن اموال زياد ، در حالى كه بعضى در كوچك‏ترين چيزها بخل مى ورزند ، مانند سلام كردن ! بعضى در انجام انفاق‏هاى مستحب « بخل » نشان مى دهند ؛ در حالى كه بعضى در انفاق‏هاى واجب ، مانند اداى خمس و زكات بخل مى ورزند .