و اين به معناى تضاد در دين و بطلان دين است چون جمع بين الاضداد از محالات عقلى است. القاموس 5: 24 چون خط مشى حضرت ابوبكر با حضرت عمر فرق مى كرد. و گاهى يكديگر را نفى مى كردند خط مشى حضرت عثمان با هر دو فرق مى كرد. و خط مشى حضرت علىبا هر سه فرق داشت. و اصلا ارزشى براى سيره شيخين قائل نبود. و به همين جهت در روز شورى شرط پيروى از سيره شيخين را نپذيرفت. اسدالغابة 4: 32 ـ تاريخ اليعقوبي 2: 162 ـ تاريخ الطبري 3: 297 ـ تاريخ المدينة 3: 93 ـ تاريخ ابن خلدون
2: 126 ـ الفصول للجصاص 4: 55
خط مشى و روش عبدالرحمن بن عوف با عثمان كاملا متناقض و متضاد بود، و تا آخر عمر با او قهر كرده ابن عبد ربه مى گويد: قال عبدالرحمن: لله عليّ ان لا أكلمك أبدأ، فلم يكلّمه أبداً حتى مات و دخل عليه
عثمان عائداً له فى مرضه فتحوّل عنه إلى الحائط و لم يكلمه. العقد الفريد 4: 28 و در اين حال فوت شد. خط مشى و روش حضرت علىبا طلحه و زبير فرق مى كرد و لذا ريختن خونشان را مباح مى دانست و آنها نيز جنگ با حضرت على را جايز و قتل او را مباح مى دانستند حال آيا همه اينان جزو عشره مبشّره هستند. يعنى همه اين روشهاى متناقض امضا شده و، اسلام و آيين پيامبر آنها را مى پذيرد؟
------------------------------
پرسش گر : احقاق الحق
منبع : www. alsoal.ir

نوشتن دیدگاه