هر وقت حضرت سيدالشهداء عليه السلام بر پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم داخل مىشدند حضرت او را به خود مىچسباندند و سپس به حضرت اميرالمومنين على عليه السلام مىفرمودند:
او را بگير و بعد او را مىبوسيدند و گريه مىكردند.
امام حسين عليه السلام مىفرمود: اى پدر چرا گريه مىكنى
حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: فرزندم جاهاى شمشير را بوسيدم و گريه ام گرفت.
حضرت امام حسين عليه السلام فرمود: اى پدر من كشته خواهم شد؟ حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: بلى به خدا قسم تو و پدرت و برادرت همگى كشته خواهيد شد.
حضرت امام حسين عليه السلام فرمود: پدر، قبور ما از هم متفرق و پراكنده مىباشد؟
حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: بلى پسرم.
حضرت امام حسين عليه السلام فرمود: از امت شما چه كسانى به زيارت ما ميآيند؟ حضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: من و پدرت و برادرت و تو را زيارت نخواهد نمود مگر راست گويان امت من. (1)

•    آمده ام بقتلگه بابا عزا بپا كنم بابا نگر حزينه ام من دخترت سكينه ام بابا گلى گم كرده ام چون اصغر شيرين زبان هم سفرم شمروسنان گريه كنم بر تو چنان خيز و به بين كه من شدم عازم كوفه خراب خيز وزخاك و خون شها مرا بدامنت نشان نه طاقتى ترا بود ز زخمهاى دشمنان نه مرحمى مرا بود گذارم و دوا كنم
•    درد دل از براى تو زجور اشقيا كنم آوردى از مدينه ام بى تو سفر چرا كنم ميگردم اندر كشتگان شايد گلم پيدا كنم سيلى خورم ز دشمنان چه ناله و نوا كنم بگو چسان در اين سفربى تو دلم رضا كنم اگر كه شب رسد پدر دامن كه ماءوى كنم نه مرحمى مرا بود گذارم و دوا كنم نه مرحمى مرا بود گذارم و دوا كنم
_________________________
(1). ترجمه كامل الزيارات، 215.