پرسش:
آیا در آیه (قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلی‏ کَلِمَةٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضًا أَرْبابًا مِنْ دُونِ اللّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنّا مُسْلِمُونَ، بگو: »ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم؛ و بعضی از ما، بعضی دیگر را -غیر از خدای یگانه- به خدایی نپذیرد.« هرگاه )از این دعوت،( سرباز زنند، بگویید: »گواه باشید که ما مسلمانیم!«) اهل کتاب دعوت به ایمان شده‌اند؟
پاسخ:
دعوت به مشترکات ادیان ابراهیمی و اهل کتاب شده‌اند. یعنی همان توحید و لوازم آن که توحید افعالی و توحید عبادی است اگر چه بعضی از اهل کتاب از این حقیقت فطری دور شده و به انحراف کشانده شده باشند در این آیه شریفه با بیان (ولانشرک به شیئاًولایتخذ)در واقع عقیده به تثلیث را باطل اعلام کرده چون صرف نام گذاری عبادت خداوند، عبادت خداوند نمی‌شود مگر آن که ضمیر و باطن انسان خالص از آراء و اعتقادات مولود از شرک و دو گانه پرستی شود . و در این آیه غرض اصلی انبیاء در دعوت خلق به سوی خداوند نهفته است.‌
پس غرض اصلی پیامبران و اولیاء خداوند که در پی هدایت انسانها تلاش می‌کنند در این آیه نهفته است و نفی شرک و انحراف و ظلم در آن دیده می‌شود دعوت به توحید همه جانبه که همان فطرت و حقیقت و گرایشهای عالی بشر بدان سو است را بیان کرده است.[1]
________________________________________
[1] ر.ک المیزان علامه طباطبایی ج 3 ذیل آیه 64 سوره آل عمران.