مقالات اسلامی

روم آن روز،دست کمي از رقيب خود،«ايران »نداشت جنگهاي داخلي،و ستيزه هاي خارجي که دائما با ايران،بر سر«ارمنستان »و غيره داشت،مردم آنجا را براي پذيرش يک انقلاب جديد آماده مي ساخت.اختلافات مذهبي،بيش از هر چيز در توسعه اين اختلافات دخالت داشت.در ميان بت پرستان و مسيحيان شعله جنگ خاموش نمي شد، هنگامي که رجال کليسا حکومت را به دست گرفتند،رقباي خود را سخت تحت فشار نهاده، و اين خود به ايجاد يک اقليت ناراضي کمک مي کرد،و عامل بزرگي را که براي پذيرش دين اسلام و استقبال گرم ملت روم،از اين نهضت،مي توان شمرد،محروميت دسته هاي مختلف در اثر خشونت رجال کليسا بود.اختلاف کشيشان از يک طرف،و مسلکهاي گوناگون مذهبي از طرف ديگر،روز بروز از سطوت و قدرت امپراطوري روم مي کاست.
گذشته از اينها پيوسته سفيد پوستان و زردپوستان طرف شمال و مشرق،در نظر داشتند که نقاط حاصل خيز اروپا را به دست آورند،و گهگاه در تصادمات،خسارتهاي هنگفتي به يکديگر وارد مي کردند و اين خود سبب شد که امپراطوري روم،دو نيمه شده و به دو بلوک شرقي و غربي تقسيم گرديد.تاريخ نويسان معتقدند که:اوضاع سياسي و اجتماعي و مالي روم،در قرن ششم،بسيار آشفته بود.حتي تفوق روم بر ايران را گواه قدرت نظامي وي نمي دانند،بلکه معتقدند که شکست ايران،معلول بي نظمي دستگاه حاکمه ايران بوده است.اين دو کشور که تاج سيادت و سياست جهان را بر سر نهاده بودند،در عصر طلوع اسلام با يک وضع هرج و مرج به سر مي بردند.بديهي است که اين اوضاع يک آمادگي و تشنگي فوق العاده اي،براي پذيرش يک آئين صحيح،که به اوضاع زندگي آنها سر و ساماني مي بخشد،ايجاد مي نمايد.
بحثهاي موسمي در روم
در برخي از کشورها جمعي بي کار و هوسران،يک سلسله مسائل پوچ و بي معني را به منظورهاي غير صحيح،مطرح مي سازند و عمر گرانبهاي مردم را هدر مي دهند.ما براي اين مطلب،نمونه و گواههاي زيادي در بسياري از کشورهاي مشرق زمين داريم،که فعلا مجال بحث آن نيست.اتفاقا روم آن روز بيش از همه،گرفتار اين نوع مسائل بود.مثلا امپراطوران روم و رجال سياسي،بر اثر پيروي از برخي از دستگاههاي مذهبي معتقد بودند که:مسيح،دو طبيعت و دو مشيت دارد،ولي برخي از مسيحيان «يعقوبي »قائل بودند که وي فقط يک طبيعت و يک مشيت دارد.همين مسئله بي اساس، لطمه شديدي بر استقلال و هماهنگي روم زد و شکاف عميقي در ميان آنان ايجاد کرد به طوري که دستگاه حاکمه مجبور بود از عقائد خود دفاع کند و براي همين جهت مخالفان را سخت تحت تعقيب قرار داد و همين فشار و انزجار روحي سبب شد که برخي به دولت ايران پناه برند،و هم اينها بودند که در برخورد با سپاه اسلام سنگرها را خالي نمودند،و با آغوش باز سپاه اسلام را استقبال کردند.
روم آن روز،درست مانند قرون وسطاي اروپا بود که «فلاماريون »،ستاره شناس معروف، داستان زير را پيرامون سطح فرهنگ اروپا در قرون وسطي شرح مي دهد.کتاب «مجموعه لاهوتيه »،مظهر کامل حکمت «اسکولاستيک »،در قرون وسطي بود،و چهار صد سال به عنوان يک کتاب رسمي در اروپا تدريس مي شد.قسمتي از آن کتاب تحت اين عنوان بحث مي کند:آيا چند فرشته ممکن است در نوک سوزن جاي گيرد؟و يا از مردمک چشم چپ پدر جاويداني تا مردمک چشم راست وي،چند فرسنک است؟!
روم واژگون بخت،در عين اينکه آن همه ستيزه هاي خارجي گريبانگيرش بود،سيل اختلافات داخلي که اکثر به رنگ مذهب جلوه مي کرد،هر روز کشور را به لب پرتگاه نزديک مي ساخت.يهود که يک ملت شرور و دسيسه باز بودند،چون ديدند که فشار امپراطور مسيحي روم از حد گذشت،نقشه هائي براي برانداختن دولت روم کشيدند و يک بار هم شهر«انطاکيه »را تصرف نمودند،و گوش و بيني و لب اسقف بزرگ شهر را بريدند. حکومت روم به منظور انتقام،پس از مدتي يهوديان «انطاکيه »را قتل عام کرد.اين کشت و کشتار بي رحمانه،ميان دو ملت يهود و نصاري در روم چند بار تکرار شد،و گاهي موج کينه جوئي به خارج از کشور نيز سرايت مي کرد.مثلا يهوديان،يک مرتبه هشتاد هزار مسيحي را از ايران خريدند و به منظور انتقام از مسيحيان،مانند گوسفند سر بريدند.
اين جاست که خواننده گرامي مي تواند دورنماي تاريک و پر هرج و مرج جهان معاصر با طلوع اسلام را مشاهده کند و اعتراف نمايد که اين تعاليم عالي نجات بخش،از آن محيط ظلمت زده،زائيده فکر بشر نيست،و اين نسيم فرح بخش وحدت و اتفاق و آهنگ صلح و صفا که هدف آئين اسلام است،سرچشمه اي جز غيب ندارد.چطور مي توان گفت اسلامي که حتي به حيوانات حق حيات داده،مولود چنين محيط خون آشام است.
اسلام،تمام اين بحثهاي بي اساس را در باره اراده و مشيت عيسي «ع »از بين برد، و در شناسائي مسيح چنين فرمود:
«مسيح فرزند مريم پيامبري بيش نبود که پيش از وي پيامبران آمده بودند،و مادر وي زن پاکدامن و راستگوئي بود،در عين حال هر دو غذا مي خوردند و بشر بودند» (1).
اين آيه،بسياري از مباحث بيهوده رجال کليسا را درباره روح و خون و هويت عيسي خاتمه داد.چنانکه با تعاليم عالي و زنده کردن ملکات فاضله،بشر را از ماجراجوئي و خونريزي بازداشت.
منابع مقاله:
فروغ ابديت ج 1، سبحاني، جعفر؛
پي نوشت ها:
1. ما المسيح بن مريم الا رسول قد خلت من قبله الرسل و امه صديقة کانا ياکلان الطعام.(مائده-آيه 75).

نوشتن دیدگاه