امر اوّل: آن كه مادامى كه در مدينه هستى فرصت غنيمت دانسته نماز بسيار كنى در مسجد نبوى(صلى الله عليه وآله)كه نماز در آن جا مقابل ده هزار نمازى است كه در جاى ديگر كرده شود. و بهترين مكان هاى مسجد، روضه است كه ما بين قبر و منبر است و در سابق اشاره شد به فضيلت آن، و در حديث حسن از خضرمى منقول است كه حضرت صادق(عليه السلام)مرا امر فرمود كه در مسجد رسول خدا(صلى الله عليه وآله)تا توانم بسيار نماز كنم و فرمود كه: «هميشه تو را ميسّر نمى شود كه به اين مكان شريف بيايى...» الخ.
و شيخ طوسى(رحمه الله)در تهذيب به سند معتبر از مُرازِم نقل كرده كه حضرت صادق(عليه السلام)فرمود كه: «روزه گرفتن در مدينه و نماز كردن نزد ستون ها واجب نيست، بلكه واجب همان نماز پنجگانه و روزه ماه رمضان است، ولكن هركه خواهد روزه بدارد بهتر است از براى او» و فرمود: «بسيار نماز كنيد در اين مسجد شريف تا توانيد كه بهتر است از براى شما». و بدانيد كه آدمى گاه هست زيرك مى باشد در كار دنيا، مردم او را مدح مى كنند كه چه بسيار زيرك است فلانى، پس چون باشد كه كسى در امر آخرت زيرك باشد. و زيارت كن حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)را در هر روز مكرّراً و هم چنين ائمّه بقيع را به اندازه اى كه ممكن است تو را، و هر وقت كه مشاهده كردى حجره حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)را سلام بكن بر آن حضرت. و مادامى كه در مدينه هستى مواظب خود باش و خود را حفظ كن از گناهان و مظالم، و تدبّر و تفكّر كن در شرافت آن جا، خصوص در مسجد كه قدم هاى مبارك حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) بر آن زمين ها گذاشته شده و آن حضرت در كوچه و بازار ]آن شهر [تردّد فرموده و در مسجد نماز خوانده، و آن جا موضع وحى و تنزيل است و حضرت جبرئيل و ملائكه مقرّبين آن جا فرود مى آمدند، ولنعم ما قيل:
أَرْضٌ  مَشَى  جِبريلُ  في  عَرَصاتِها***وَاللّهُ  شَرَّفَ  أَرْضَها  وَسَماءَها
و تا ممكن شود تو را تصدّق كن در مدينه، خصوص در مسجد و بخصوص به سادات و ذريّه رسول(صلى الله عليه وآله) كه ثواب جزيل و اجر عظيم بر آن مترتّب است. و علاّمه مجلسى(رحمه الله)فرموده كه: در روايت معتبر وارد شده است كه درهمى كه در آن جا تصدّق كنند برابر است با ده هزار درهم كه در جاهاى ديگر تصدّق كنند. و اگر ممكن شود تو را اختيار كن مجاورت آن بلد طيّب را، كه مجاورت در مدينه به اجماع علما مستحبّ است، و احاديث مستفيضه در فضيلت او وارد شده.
و مخفى نماند كه از جمله اعمال مستحبّه مؤكّده در مدينه مشرّفه، روزه گرفتن سه روز است در آن مكان شريف، خواه قصد اقامه عشره داشته باشد يا نه، و افضل اوقات اين سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه است و اگر اعتكاف نمايد زياده فضيلت خواهد داشت. و سنّت است كه در شب چهارشنبه كه روزش را مى خواهد روزه دارد نماز كند در نزد ستون ابو لبابه كه ستون توبه نيز نام دارد، بلكه در نزد آن ستون كه محلّ اجابت است، در هر وقت كه امكان نماز و دعا و مناجات با حضرت قاضى الحاجات ]ميسّر شود[ بسيار مناسب است. و روز چهارشنبه را نيز در نزد آن ستون بگذارند، و در شب پنجشنبه كه شب دوّم روزه اوست نماز كند در پاى ستون، كه محاذى مقام و مصلاّى پيغمبر(صلى الله عليه وآله)است; و شب جمعه نماز كند در مقام آن حضرت. و به ترتيب ديگر نيز وارد شده و اين ترتيب مضمون روايات صحيحه و معتبره و مختار كتاب دروس شهيد و ديگر علما است.
علاّمه مجلسى(رحمه الله) در تحفة الزّائر فرموده: و در حديث صحيح از آن حضرت يعنى حضرت صادق(عليه السلام)منقول است كه: «اگر اقامت در مدينه تو را ميسّر شود سه روز روزه مى دارى و شب چهارشنبه نماز مى كنى نزد ستون ابى لبابه كه خود را بر آن ستون بست تا توبه او از آسمان نازل شد، و روز چهارشنبه نزد آن ستون مى نشينى، پس مى روى شب پنجشنبه نزد ستونى كه بعد از اوست و پهلوى مقام رسول(صلى الله عليه وآله)است، پس مى نشينى نزد آن ستون در آن شب و آن روز، و روزه مى دارى در روز پنجشنبه، پس مى روى به نزد ستونى كه متّصل به مقام پيغمبر(صلى الله عليه وآله)است در شب جمعه و در آن شب و روز آن جا نماز مى گذارى، و روز جمعه را روزه مى دارى، و اگر توانى در اين سه روز سخن مگو مگر به قدر ضرورت، و از مسجد بيرون مرو مگر از براى حاجتى و در شب و روز خواب مكن، به درستى كه اين عمل فضيلت عظيم دارد، پس روز جمعه حمد و ثناى الهى بجا آور و صلوات بر رسول خدا و آلش(عليهم السلام) بفرست و حاجت خود را سؤال كن، و بايد كه اين دعا ] را  [بخوانى:
اللّهُمَّ  ما  كانَتْ  لي  اِلَيْكَ  مِنْ  حاجَة  شَرَعْتُ  اَنَا  في  طَلَبِها  وَالْتِماسِها اَوْ لَمْ  اَشْرَعْ * سَألْتُكَها  اَوْ  لَمْ  اَسْألْـكَـها * فَاِنّي  اَتَوَجَّهُ  اِلَيْكَ  بِنَبِيِّكَ  مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ  في  قَضاءِ  حَوائِجي * صَغيرِها  وَكَبيرِها.