وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَ لَكُمْ بَيْنَكُم بِالْبَـطِلِ وَتَدْلُواْ بِهَآ إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَ لِ النَّاسِ بِالاْءِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ[1] ؛ اموالتان را ميان خود به ناحق نخوريد و آنها را براى فرمانداران نفرستيد ، كه بخشى از اموال مردم را به ناروا بخوريد در حاليكه شما مى‏دانيد .
لقمه حرام از نتايج حب دنيا و حرص به آن است و از شديدترين مهلكات و بزرگ‏ترين موانع رسيدن به سعادت است . بيشتر كسانى‏كه به هلاكت رسيده‏اند به خاطر آن بوده و بيشتر مردم كه از فيوضات معنوى محروم مانده‏اند به‏واسطه آن است ، و سدى از اين محكم‏تر در راه توفيق آدمى نيست ، و حرام خوارى بركت را از مال مى‏برد .
از حضرت صادق عليه‏السلام مرويست :
مَنْ كَسَبَ مالاً مِنْ غَيرِ حله سلط البناء والطين والماء[2] ؛ كسى كه مالى را از راه غير مشروع به دست آورد ساختمان و آب و گل بر او مسلط مى‏شوند
حرام خوارى مانع قبولى عبادات مى‏شود . پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمدر اين مورد مى‏فرمايند : اِذا وَقَعَتِ اللُّقْمَةِ مِنْ حَرامٍ في جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ كُلَّ مَلِكٍ في الّسمـواتِ وَالاَْرْضِ[3] ؛ هرگاه كسى لقمه حرام بخورد و جزء بدنش شود تمام ملائكه آسمان و زمين او را لعنت مى‏كنند .
و همچنين مى‏فرمايند :
اَلْعِبادَةُ مَعَ أَكْلِ الحَرامِ كَالْبِناءِ عَلَى الرَّمْلِ[4] ؛ عبادت كردن به همراه حرام خوارى مانند بنا ساختن بر روى رمل است .
دعاى خورنده حرام مستجاب نمى‏شود . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم مى‏فرمايند :
مَنْ اَكَلَ لُقْمة حَرامٍ لَمْ تُقْبَلُ لَهُ صَلواتُ اَرْبَعينَ لَيْلَةٍ وَلَمْ تَسْتَجِبْ لَهُ دَعْوَةُ اَربَعينَ صَباحاً وكلُّ لَحْمُ يُنْبِتُهُ الحرامُ فالنارُ أَوْلَى بِه وَأَنَّ اللُقْمَةَ الواحَدَةِ تُنْبِتُ اللّحْمَ[5] ؛ كسيكه لقمه حرامى بخورد تا چهل شب نمازش قبول نمى‏شود و تا چهل روز دعايش مستجاب نمى‏شود وسهر گوشتى كه در بدن او از حرام روئيده شود ، آتش به آن سزاوارتر است و جز اين نيست كه يك لقمه هم گوشت را در بدن مى‏روياند و حرام خوارى قساوت قلب مى‏آورد ، خود را كسى كه انسان مى‏خورد به منزله بذرى است كه در زمين ريخته مى‏شود پس اگر آن خوراك پاكيزه و حلال باشد .
----------------------------------------
[1] .  بقره : 188 .
[2] .  بحار الانوار : ج 73 ، ص150 و وسائل الشيعه  آل البيت  : ج5 ، ص315 .
[3] .  بحار الانوار : ج63 ، ص314 .
[4]   بحار الانوار : ج81 ، ص258 .
[5] .  بحار الانوار : ج63 ، ص314 .