« وليد بن عقبه » از مسلمانانى بود كه ظاهر خوبى داشت . رسول خدا  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلماو را مأمور كرد تا به سوى قبيله « بنى المصطلق » برود و زكات و صدقات آنان را بگيرد . افراد قبيله وقتى شنيدند كه مأمور پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمآمده است ، به استقبال و خوش‏آمد گويى او آمدند . چون در زمان جاهليت ميان وليد و اين قبيله دشمنى بود ، لذا خيال كرد كه آنها به قصد كشتن او آمده‏اند و فوراً به مدينه برگشت و پيش پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمآمد و گفت : « اينان زكات مالشان را نمى‏دهند » در حالى كه قضيه به عكس بود . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمناراحت شد و تصميم گرفت كه سپاهى به طرف آن قبيله بفرستد تا اينكه خداوند اين آيه را نازل كرد : « اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد اگر شخص فاسقى براى شما خبر آورد در آن خبر تحقيق كنيد[1] .
بعد از نزول آيه وليد دروغگو به عنوان فاسق شناخته شد ، و پيامبرفرمودند : او از اهل دوزخ است و بعد از اين ماجرا با عمروعاص شراب خورد و دشمنى با پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمو امير مؤمنان را پيش گرفت . او از طرف خليفه سوم به امارت كوفه منصوب شد . روزى با حالت مستى نماز صبح را به جماعت چهار ركعت خواند[2] .
------------------------------------------------
[1] .  حجرات : 6 «  يا أيُّهَا الَّذين امَنُوا اِنْ جائكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا  » .
[2] .  الغارات : ج1 ، ص251 .