بارها ديده يا شنيده ايم كه افرادى، با ايثار و گذشت، آبرودارى مى كنند و نمى گذارند آبروى ديگران بريزد. در نتيجه، پيش وجدان خويش و خلق خدا سرافراز شده اند. از سوى ديگر مى بينيم برخى افراد، به دليل مسائل كم اهميت و بى ارزش، آبرو و حيثيت ديگران را از بين مى برند. گاهى اين آبروريزى چنان سنگين است كه فرد ناگزير مى شود شهر و كاشانه خود را ترك كند و به جايى پناه ببرد كه كسى او را نمى شناسد. حضرت محمد (صلى الله عليه وآله) ، حفظ آبروى مسلمان را واجب مى داند و مى فرمايد:

أَرْبَى الرِّبا شَتْمُ الاَْعْراضِ... .(89)

بدترين ربا، ناسزايى است كه نسبت به آبروى مردم گفته شود... .

- پى‏نوشت‏ها -

(89) - همان، ش 260.