47     «إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِى ضَلالٍ وَ سُعُرٍ»
48     «يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِى النّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ»

ترجمه:
47. محققاً مجرمين در گمراهى و آتش سوزان هستند.

48. روزى كه آن‏ها را به رو مى‏اندازند در آتش و به آن‏ها مى‏گويند: بچشيد و تماس
پيدا كنيد طعم سقر را[1].
 
تفسير:
[عذاب دردناك مجرمان در قيامت]
«يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِى النّارِ» «سحاب» ابر است كه به توسط باد و ملائكه آن‏ها را با
شدّت هر چه تمام‏تر مى‏رانند به آن محلى كه مأمور هستند ببارند. كنايه از اينكه آن‏ها را
ملائكه به شدت هر چه تمام‏تر مى‏رانند با زنجيرها و غُل‏ها و تازيانه‏ها به سوى آتش.
«عَلى وُجُوهِهِمْ» به صورت و از سر آن‏ها را پرتاب مى‏كنند ميانه آتش.
«ذُوقُوا»كلام ملائكه است: بچشيد «مَسَّ سَقَرَ» تماس بگيريد با آتش. اشاره
به اينكه آتش از شما جدا نمى‏شود و شما هم از آتش جدا نخواهيد شد.
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: قطعاً بزهكاران در گمراهى و جنونند47 روزى كه در آتش به رو كشيده مى‏شوند
و به آنان گفته مى‏شود: لهيب آتش را بچشيد و احساس كنيد48.