9     «كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنا وَ قالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ»

ترجمه:
9. تكذيب كردند پيش از اين كفّار و مشركين قوم نوح، پس تكذيب كردند بندؤ ما را

كه حضرت نوح باشد و گفتند: ديوانه است، و او را زجر كردند كه او زجر كرده شد[1].
تفسير:
[اذيت و آزار نوح توسط قومش]
«كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ» چنانچه اين كفار شما را تكذيب كردند در مدّت قليلى
تا هجرت فرمودى. قوم نوح در مدّت نهصد و پنجاه سال نوح را تكذيب كردند كه
گفتند: «وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدّاً وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً»[2]
و نيز: «قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ»[3].
«فَكَذَّبُوا عَبْدَنا» با اينكه حضرت نوح صاحب شريعت بود و اولين پيغمبر
اولوالعزم بود، پس شما هم بايد تحمّل كنى و خوددارى كنى، چنانچه مى‏فرمايد:
«فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ»[4].
«وَ قالُوا مَجْنُونٌ» همين نحوى كه به تمام انبيا حتى به شما اين نسبت را مى‏دهند.
 
[پيامبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و تحمل اذيت و آزار مشركان]
«وَ ازْدُجِرَ» ازتجر بوده «تاء» قلب به «دال» شده و معنى ورود زجر بوده كه بسيار
او را زجر مى‏كردند چنانچه به شما هم زجر بسيار كردند. سنگ به قدم‏هاى مباركت
زدند تا مجروح مى‏شد. خاكروبه بر سرت ريختند. شكمبؤ شتر بر سرت ريختند. عبا به
گردنت فشار دادند تا نفس حبس شد. سنگ به پيشانى‏ات زدند، شكست. به دندانت
زدند و غير اين‏ها از اذيت‏ها و آزارها.


[1] .  ترجمه ديگر: پيش از آنان قوم نوح نيز به تكذيب پرداختند و بنده ما را دروغزن خواندند و گفتند:
ديوانه‏اى است، و بسى آزار كشيد.
 
[2] .  و گفتند: زنهار، خدايان خود را رها مكنيد و نه وَدّ را واگذاريد و نه سُواع و نه يغوث و نه يَعوق و نه نَسر را. سوره نوح: آيه 23.
 
[3] .  گفتند: اى نوح، اگر دست برندارى قطعاً از جمله سنگسار شدگان خواهى بود. سوره شعراء: آيؤ 116.
 
[4] .  پس همان گونه كه پيامبران نستوه صبر مى‏كردند صبر كن و براى آنان شتابزدگى به خرج مده. سوره احقاف: آيؤ 35.