فَالتّالِياتِ ذِكْراً

ترجمه :
3. پس تلاوت كنندگان ذكر[1] .
 
تفسير :
]مفهوم تاليات[
اين جمله نيز عموم دارد ]و[ شامل تلاوت آيات شريفه قرآن مى‌شود، چون مكرر گفته‌ايم كه يكى از اسامى قرآن ذكر است و شامل مى‌شود كسانى را كه دائماً لسان آن‌ها به ذكر پروردگار است كه مى‌فرمايد: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللهَ ذِكْراً كَثِيراً وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً)[2]  و مى‌فرمايد: (فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللهَ كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً)[3]  و مى‌فرمايد: (وَ اذْكُرُوا اللهَ فِى أَيّامٍ  مَعْدُوداتٍ)[4]  و غير اين‌ها و همچنين شامل مى‌شود كسانى را كه بندگان خدا را متذكر مى‌كنند و آن‌ها را به ياد خدا و دين و آخرت مى‌اندازند كه القاى ذكر مى‌كنند، چنانچه مى‌فرمايد: (فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً)[5] .

[1] .  ترجمه ديگر: و به تلاوت كنندگان آيات الهى.
[2] .  اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خدا را ياد كنيد، يادى بسيار. سوره احزاب: آيات 41 ـ 42.
[3] .  وچون آداب ويژه حج خود را به جاى آورده‌ايد، همان‌گونه كه پدران خود را به يادمى‌آوريد، يا با ياد كردنى بيشتر، خدا را به ياد آوريد. سوره بقره: آيه 200.
[4] .  و خدا را در روزهايى معيّن ياد كنيد. همان: آيه 203.
[5] .  و القا كننده وحى‌اند. سوره مرسلات: آيه 5.